Appeldank

Met mijn hoofd al in Zuidoost waar ik die avond een vergadering zou voorzitten, met mijn oren aan de telefoon midden in het werk voor aanstaande maandag, verliet ik de tram en liep de metro in.
Ik was met mijn hoofd niet erg bij de omgeving, maar spotte in mijn ooghoeken de appels – GroenLinks reageerde mijn reflex en ja hoor direct daarna zag ik de bekenden.
Een appeltje als dank voor het rijden met het openbaar vervoer in het kader van De week van de Vooruitgang. een charmante actie. Ik moest door en kon niet helpen maar ben wel lekker opzichtig met appel en folder in de metro gaan zitten.

How do you like your eggs in the morning?

Het recept voor het begin van de week luidde: “vroeg naar bed”, hetgeen gezien het afgelopen weekend bepaald niet onverstandig was.
Eigenlijk wil ik dat ook, maar het wil niet.
Ik kan overdag broeden en zonder dat lukt het ook niet, maar het bebroedde ei legt zich vaak pas ’s avonds.
Ik verzoen me met mijn biologische eierwekker en ga tevreden dan maar wat later maar wel uitgebroed naar bed.

Passie als duurzame energie voor de Toekomst

Buzzwords spirit, power, emotie, hartstocht en passie.
Wat was het gaaf ons Toekomstweekend van GroenLinks: en niet alleen de vele deelsessies, de debatten maar ook de sfeer, de mensen, het buiten, het lekkere groepsgevoel, je schaamteloos kunnen verliezen in een avond op de dansvloer, het samen buiten bij het ontbijt zwaar hebben met de korte achterliggende nacht en voort maar weer met nog meer sessies en nog meer energie.
En wow, wat was het fantastisch georganiseerd.
Nog vol van alle impressies, niet eens klaar met het lezen van de blogbijdragen van dit weekend en nog lichtelijk gesloopt door een korte zaterdagnacht en een met drank doordrenkte avond, wacht het werk.
Gelukkig mag ik straks ook weer inhoudelijk aan de slag met wat er uit het weekend kwam en hebben de vele bloggers wel kans gezien hun impressies al te delen.
Ik fietste vonochtend nog steeds fluitend “ease on down the road” mijn jongste naar school vol met lekkere energie.
Als pauzenummer op mijn werk van vandaag lonkt het stapeltje GroenLinkis krantjes dat nog in de bussen gestopt wil worden, met de toekomstmuziek nog in de oren een fluitje van een cent.

zielige politiek

Nou ben ik door de bank genomen altijd al blij dat ik bij GroenLinks hoor, maar heden ten dage is dat alleen al fijn omdat je dan:
..niet de problemen van de PvdA hebt
..niet het gedoe van de SP
..niet het gelazer bij de VVD
en je je niet zoals bij de PVV zorgen hoeft te maken over hoeveel stemmen Verdonk bij je weg gaat halen.

Beter worden van andermans misere is mijn ding niet, maar in de politiek lijk je er altijd baat bij te hebben als het de ander slecht gaat.

Het heeft de koningin behaagd

“Het heeft de koningin behaagd” die tekst ken ik nog wel.
Als stadsdeelvoorzitter mocht ik met die tekst een aantal lintjes opspelden omdat het de koningin had behaagd. Inhoudelijk kun je er van alles van vinden, het ceremonieel betekent wel wat voor de mensen die een lintje krijgen en het opstelden voelt ook best gewichtig.
Afgezien van het ene raadslid dat hoewel groots met zijn lintje schamperde “volgens mij heeft de koningin geen flauw idee van wie ik ben en wat ik doe” zijn mensen die zo’ n onderscheiding ontvangen vaak behoorlijk onder de indruk.
Vanmavond zag ik dat Hans van Manen een koninklijke onderscheiding had gekregen. Weinig vreemds aan vond ik, maar wat me wel vebaasde was dat Job Cohen de onderscheiding overhandigde terwijl de koningin in hoogst eigen persoon in de zaal zat.
Ik had altijd gedacht dat “wij dat mochten doen” omdat de koningin onmogelijk zelf al die onderscheidingen uit kon delen. Zo werd mij ooit door een 100-jarige het bestaansrecht van de stadsdelen verklaard: Ja jullie zijn er natuurlijk omdat de burgemeester nooit zelf al die 100-jarigen kon bezoeken. Een lieve verklaring die ik in tact liet al was het maar omdat het de buurtgerichte en burgernabije functie van de stadsdelen wel op een heel speciale manier verklaarde.

Het is vast zo dat onder het mom van gelijkheid, de koningin ze helemaal niet doet, maar het verbaasde me wel even dat de “het behagende koningin” behagelijk in de zaal zat terwijl Cohen het werk deed.

Mijn laatste daad en laatste lintje als stadsdeelvoorzitter

Toekomst

Terwijl de toekomst al lang begonnen is, de Toekomst van GroenLinks aanstaand weekeinde een stevige impuls gaat krijgen en ik daar veel zin in heb, luister en kijk ik tussen de bedrijven door ter ontspanning naar een heel ander Toekomstproject via een website over scenarioleren naar een heel ander Toekomstraject over de Leefbaarheid in Amsterdam in 2050 , De Toekomst in het Groot een studium generale van de UvA waar studenten in 8 videopresentaties hele diverse toekomstbeelden laten zien (de stadsdelen bestaan nog, de klimaatveranderingen hebben hun verwoestende en bewustwordingswerk gedaan en het autoverkeer is in diverse scenario’s bijna uitgebannen) Wellicht ook wel wat voor GroenLinks na dit weekend zodat we we na het duiden van de trends het afstandelijke “scoren in de linkerbovenhoek” een wat menselijkere en beeldendere invulling kunnen gaan geven, hoewel 2050 mij dan wel wat te ver weg is
Voorlopig eerst maar even het weekend.

Lost in Translation

Microsoft lanceert eigen online vertaaldienst, kopt mijn newsfeeder vanuit Webwereld
Hij vertaalt ook webpagina’s. Laat ik er nu eentje hebben en probeer het uit op mijn laatste stukje dat admittedly laat en niet helemaal nuchter geschreven was:

Toegegeven het is een Betaversie.
Maar voorlopig denk ik dat ik nog niet op al te veel begrip uit de engelstalige wereld hoef te rekenen.

Ontgroening

Net weer thuis van mijn maandelijkse Mahjongg competitie.
Dat doe ik al jaren met grotendeels mensen die ik nog van mijn linkse universiteitsverleden ken.
Al sinds jaar en dag spelen we in het bovenzaaltje van de Beiaard, behalve in september, want dan moet er aldaar ontgroend worden.
In beider belang: wij willen daar absoluut niet bij zijn, en zij kunnen ons dan missen, dus al bijna traditioneel zitten wij dan in de zusterkroeg De Bekeerde Suster, alwaar ze vanavond (helaas) het naastgelegen zaaltje ook aan een dispuut verhuurd hadden.
Ondertussen zitten er vast al jaren individuele voormalig leden uit disputen in mijn zaken- en wellicht ook vriendennetwerk, maar van het collectieve bralgebeuren gruw ik nog netzo als 25 jaar geleden bij mijn introductie op de universiteit.
Het lawaai uit het naast gelegen zaaltje van vanavond negerend won ik vanavond heftig, dus dat is dan toch weer mooi meegenomen

Toekomst GroenLinks: wisselend bewolkt met opklaringen

De afgelopen weken maakte ik mij even zeer persoonlijk verklaarbaar zorgen over de zeer nabije toekomst van GroenLinks terwijl we in de peilingen toch een opstekende boost kenden.
Ik was druk bezig met het voor elkaar krijgen van de aan mij toebedeelde workshops voor het Discussie in de Tent weekend dat ondertussen toch wel heel dichtbij komt: terwijl het bungalowgezelschap al geregeld is (inclusief invitatie voor de blogbungalow), we 6 mens sterk uit Amsterdam poolen (ja car) bleven er nare onaffe kantjes aan de workshops ondanks mailtjes, bedes, belletjes. Mijn uitgaande mailbox leek even overbelaster dan de inkomende mailbox en ik begon het somber in te zien, meer tijd er insteken bijna geen optie -heb ook nog een persoonlijke wens en maatschappelijke verplichting om wachtgeld te compenseren, liefst overbodig te maken door inkomsten en soms helpt nog meer tijd er in steken ook niet.
Gelukkig kon ik na een positief telefoontje van vanmiddag een krul door workshop

Het open raam

Of ik de ramen van mijn slaapkamer vannacht open wilde laten staan, vroeg hij
Op het eerste gezicht een romantisch sprookje.
Maar hij was de schilder
en ik
ik vond het toch een beetje eng om mijn raam open te laten staan terwijl daar een steiger onder stond.
Een beetje schijterig vond ik dat wel.