“Je vergeet iets” riep de man met gitaar op zijn rug toen hij even in de deuropening van de camper kwam kijken die wij met rappe snelheid probeerden te pakken, half op de stoep. “Ja hoor meneer” dacht ik “we willen hier snel weg en al die tassen moeten nog ergens in en dan ben ik nog wat vergeten ook” als vriendelijke variant op ga ergens anders lol trappen. “Je vergeet je glimlach” zei hij breed lachend. Hij had helemaal gelijk en zijn zonnige opmerking hielp als trein. Na een tussenstop in Utrecht waar we mijn schoonmoeder en haar spullen inlaadden, gingen we voort. Onderweg deden we ons best om alle spullen een plekje te geven. Deze camper was toch een maatje kleiner dan de vorige, dus dat vroeg om beleid.
Qua wakker blijven was het een echte afvalrace. Ergens bouwden we banken om tot bedden en de