Memories
Pas een paar uur bij elkaar.
De kinderen hebben de beertender ontdekt.
Ik ben blij dat ik geen bier drink, anders was ik nu dronken.
De top 2000 staat aan een stuk door aan en brengt collectieve herinneringen.
Zojuist Boudewijn de Groot.
Als meisje van 10 had ik naast plaatjes van Queen, Mud, Slade, Chi Coltrane en David Cassidy, 2 foto’s van Boudewijn de Groot boven mijn bed hangen;
1 in rood-wit, 1 in blauw-wit T-shirt met lang haar en snor.
Tijdens mijn jonge meisjes jaren bracht ik vele uren met zijn muziek door, ook toen op school allang hele andere dingen in waren.
Boudewijn verdween van het toneel.
Jaren later een echte come back.
Ik was erbij in Paradiso.
Ondertussen was ik al in de dertig, maar voor het eerst zag ik de held uit mijn meisjes jaren live on stage, in mijn favoriete Paradiso.
Voor deze come back waren het Metropoolorkest, veel gasten en veel Bobo’s ingeschakeld.
Van mij hoefde dat niet zo. Maar zodra het licht uitging, verdwenen Metropool, gasten en Bobo’s.
Daar stond alleen nog de ondertussen grijs geworden Boudewijn de Groot.
Weg was het Metropool, er was alleen nog mijn jeugdheld met zijn gitaar,toch weer troubadour.
Er vielen over en weer heel veel jaren weg.
Ik luisterde regelmatig met wonderlijke tranen over mijn wangen.
Toch wel een van mijn meest intense muziekherinneringen.
En dat alles bij de top 2000 in het juiste gezelschap. Zijn mooiste nummer moet overigens nog komen, maar dat is pas op nummer 5.