Bliksembezoek aan de London Grid for Learning

Vandaag op en neer naar Londen geweest voor een bezoek aan de London Grid for learning. Zo’n vliegreisje moet echt wel een meerwaarde hebben boven alle nieuwe online vergadermogelijkheden en het doorlezen van brochures. Mijn inschatting dat we inspiratie gingen halen, klopte gelukkig helemaal.
Met een vertegenwoordiger van de gemeente en een schoolbestuurder bezochten we vanuit BOA de London Grid, het samenwerkingsverband van de 33 Londense Local authorities die samen het onderwijsbreedbandnetwerk in Londen verzorgen met een heel pakket aan diensten en onderwijscontentpagina’s met er dan een miljoen hits per dag. Zij zijn eerder begonnen en al veel verder dan wij.

De directeur had ruim de tijd voor ons genomen en de vragen die ik va te voren had voorbereid en opgestuurd mer dan beanwoord. We kregen op een hele open wijze een kijkje in hun keuken, in het businessmodel, in de do’s en don’ts en in de dingen die zij achteraf gezien anders hadden willen doen en waar wij dus nog van kunnen leren.
De motivatie en inspiratie gekoppeld aan een gewoon solide businesscase “t moet ook nog eens uitkunnen om sustainable te zijn” spraken mij zeer aan. Tussen de regels door kreeg ik ook nog een inspirerend lesje economie (je hebt 4 soorten geld: geld dat jezelf aan jezelf uitgeeft, geld dat een ander aan je uitgeeft, geld dat je voor anderen uitgeeft en geld van anderen dat je voor anderen uitgeeft, met dat laatste soort geld voel ik me altijd best een goede treasurer met de meeste voldoening)

Te laat voor de Algemene Beschouwingen

Dit leerde mijn dochter deze week op de Amerikaanse College: regels samen in de klas opgesteld.
Jammer genoeg net te laat om even naar de Tweede Kamer door te sturen voor de Algemene Beschouwingen, maar nooit echt te laat:

Guidelines for Discussion
created by the class, Monday, September 21, 2009

1) Keep an open mind.
2) Respect each other, and each
3) Be aware of emotional distress, your own and others’. Know your limits.
4) Be willing to communicate your feelings about the way a discussion is unfolding.
5) Extend the benefit of the doubt to each other. If someone says something with which you disagree, or that makes you angry and uncomfortable, ask, “Why did you say that?” or something similar. Don’t assume the worst, but do insist that people take responsibility for their words.
6) Don’t make assumptions about each other, or why someone holds a given belief.
7) Participate. Listen; allow time for people to respond; reflect on what others are saying; ask questions; be prepared for class (mentally and physically); find a method of staying engaged that works for you; acknowledge other people as they speak.
8) Don’t take things personally.
9) Remember we are all from different places and were raised in different ways. Value these differences.
10) Remember that discussion is not a competition.
11) Allow expansiveness of discussion. We are not only interested in “facts” but in theories, ideas, and possibilities.
12) Think before you speak.
13) Don’t hold grudges. Every new class period is a new beginning.
14) What happens in FP stays in FP. Respect the trust placed in you when others share something difficult or personal, and keep it confidential.
15) Have courage.

Lotte: O.a. regel 13 kwam ongeveer van mij. Ik probeerde ze het principe van ‘Geen oude koeien uit de sloot halen’ uit te leggen. Juist. Probeer dat maar es te vertalen

Ik heb wel vertrouwen in dat College!

23 09 09

Man uit Touet

“Man uit Touet” staat er sinds vorige week in mijn de contactenlijst van mijn telefoon.

Dit na een toeristisch uitje in een dorp Touet sur Var vlak bij de plek waar ik vakantie vier. Een dorp waar we tot dan toe altijd achteloos doorheen gereden waren onderweg naar Nice, behalve als we onderweg brood wilden, dan stopten we daar bij de bakker.
Er bleek veel meer dan de huizen langs de Route Nationale: een prachtig dorp op de helling van de berg.
Genietend van al de kronkelende kleine straatjes, “les ruelles” en de prachtig beschilderde deuren, daalde ik af naar een terrasje bij het station en beloonde mijzelf met een glaasje wijn aan het spoor.

De wat oudere man aan het tafeltje naast mij bood mij een tweede glaasje aan. Tevreden met mijn uitje en met best zin in een praatje en nog een glaasje, vond ik dat een goed idee en schoof aan aan zijn tafeltje.
Nadat we de crisis, de stand van zaken in de huizenbouw – hij bouwde huizen – en de uitverkoop van de Cote d’ Azur aan de Russen besproken hadden, belandden we bij het Franse Chanson.

Hij was benieuwd naar welke ik allemaal kende, best veel. Samen zochten we naar wie ook alweer de zanger was van Les Feuilles Mortes en kwamen daar niet op (schandalig, maar toch).
Ik beloofde het zodra ik op de camping terug was te laten weten (dat niet weten en wel willen weten vreet namelijk aan je geheugen totdat je het gevonden hebt), btw Yves Montand.

De man aan wiens tafeltje ik was aangeschoven, bleek een groot ambassadeur van het franse lied en begon spontaan niet onverdienstelijk zijn lievelingsnummers voor mij te gaan zingen, een mens kan het bepaald slechter treffen! Zijn lievelingszanger bleek Daniel Guichard, dat moest ik opschrijven en heb ik natuurlijk ook gedaan. Hij zong zijn favorieten. Ik beloofde plechtig dat ik thuis op het internet naar zijn zanger zou gaan zoeken. Dat heb ik vanavond dan toch dus ook gedaan.

Het geluid uit de clips op You Tube vermengt zich grappig met de herinnering aan die man (wil eigenlijk “dat mannetje” schrijven omdat het zo’n stereotiep was van die posters waarop je franse “mannetjes” aan een bolletje wijn ziet, maar mannetje klinkt als je het over een mens hebt zo onaardig) die diezelfde liedjes voor mij zong gewoon omdat ik even naast hem kwam zitten op dat terrasje. Ik zal morgen maar een smsje sturen aan “de man uit Touet”, dat ik hem hoorde zingen daar op dat terrasje toen ik de clips beluisterde.