Maand: augustus 2004

Vandaag hield ik een speech over een koe.

Je moet van vele markten thuis zijn in dit vak.

Gelukkig was eloquentia -over de meest mallotige onderwerpen – tijdens mijn middelbare schooltijd onderdeel van het klassentoernooi en was dit dus niet de eerste keer. 

 

Wij vierden vandaag de start van het nieuwe schooljaar met het onderwijzend personeel uit Oud-West tijdens een borrel.

In de Havelaar, met een licht educatief tintje vanwege de speurtocht door kinderboerderij de Zimmerhoeve en als thema de Boerderij. Hoofdprijs een groentepakket geoogst door onze eigen schooltuinjuf Anita en afkomstig van de van Blijdensteintuin.

Alle andere aanwezigen kregen een sleutelhanger met koe en de blijde boodschap “Een loeigoed schooljaar”

Daar is geen reclamebureau aan te pas gekomen, laat staan dat het concept eventueel gejat zou zijn.

Het aankleden en organiseren van onze openingsborrel wordt elk jaar weer met heel veel enthousiasme door onze afdeling onderwijs gedaan en ik geniet elke keer weer van de uitkomst en de bijeenkomst met leerkrachten, directies en onze afdeling. Naast gewoonweg gezellig, ook een teken dat je er samen voor wilt gaan.

Net na de vakantie dook het presentje op in mijn staf. Daar lag die koe opeens op tafel. Vanaf dat moment wilde er bijna geen zinnige gedachte over mijn openingsspeech meer opkomen……maar de koe ving haar haas en kreeg geen boeh tijdens de speech.

(meer…)

Vandaag was het de hele dag full speed ahead. Geen besluit dat het zo was, maar zo was het gewoon.

Met tussen de met vergaderingen volgeplande dag nog een aantal actualiteiten op de koop toe waaronder de ontruiming van het gekraakte Olympia die gisteren bleek plaats te vinden. Tot laat in de avond aan de slag geweest en eigenlijk nog steeds niet klaar. Gelukkig wel tijd gehad voor lunch met mijn jongste die

Al woon ik in Amsterdam, weet ik vrij goed wat je hier allemaal kunt halen: de Uitmarkt is toch een jaarlijks feestje. Zaterdag had ik vrijgespeeld om lekker in mijn eentje over de Uitmarkt te kunnen lopen.

Met het programma in de hand zoek ik uit waar ik naar toe wil. Eenmaal op de Uitmarkt komt daar niets meer van terecht. Eenmaal aangekomen laat ik me afleiden door alles wat er gebeurt en geniet daar dan gewoon van.

De muziek blijkt dan leidraad. Ik zag opteredens van Mieke Giga en van Frederique Spigt, ik blijk toch een zwak te hebben voor vrouwen die al zingend een keel op weten te zetten.

Uiteindelijk toch prachtig weer, glaasje wijn, mensen en optredens overal om je heen. Tussendoor verzamelde ik genoeg folders om weer veel meer te verzamelen dan waar ik uiteindelijk naar toe zal gaan, maar ach….. zo gaat het al jaren tussen de Uitmarkt en mij.

(meer…)

Vrijdagmiddag nog meer ICT. Ik ging naar de publiekslezing van de Summerschool van ANMI (Amsterdam New Media Institute) over Trends in innovatie en onderzoek. Vanwege een uitgelopen vergadering was ik te laat om de bijdrage van onze wethouder ICT te horen, maar ik kreeg genoeg grappige trends en innovatie mee.

Eerst een workshop over games door Matt Adams van Blast Theory, met voorbeelden waarin de grenzen tussen het virtuele spel en de fysieke werkelijkheid vervaagden. Stel je voor je loopt met een PDA door de stad en speelt een spel dat zich in de stad afspeelt en waarin je door online gamers wordt aangestuurd in dit geval op zoek naar “Uncle Roy“. Het zag er indrukwekkend uit en ik zou er zo voor te vinden zijn.

Daarna een presentatie met de nieuwste vindingen uit het Media Lab Europe. Veel onderzoek naar nieuwe ontwikkelingen en de gadgets van morgen. Voetballen tegen iemand die zich op een volstrekt andere plek en tijdzone bevindt, telefoons die je gebaren herkennen en telefonie die alle prikkels en omgevingsinvloeden afsluit.

De samenleving wordt er vast niet maakbaarder op, maar spannend is het wel.

Zo had ik op een dag niet alleen de dilemma’s rond het internet maar ook de leuke en mooie nieuwe ontwikkelingen.

De dag werd s’avonds rond dit thema feestelijk afgesloten door de online melding van de geboorte van een baby. Zowel de eerste aankondiging van de zwangerschap als alle ontwikkelingen er omheen tot aan de laatste loodjes en nu de geboorte had ik alleen via internet meebeleefd. De enorme vreugde van pa inclusief foto van de newborn maakten de scheiding tussen het beeldscherm, de koptelefoon en de emoties flinterdun

(meer…)

Vandaag wel aan het werk, maar mijn eigen interessante dag samengesteld uit een veelheid aan gebeurtenissen in Amsterdam.

Het politiek bedrijf werkt nog niet op volle sterkte, perfect moment omdatgene uit te kiezen wat je ook zelf erg leuk vind ondanks het feit dat het niet meteen

Ik beng bang dat niemand zo mooi en overuigend het malle woord “apekool” kan zeggen als Geert Dales.

Terwijl ik geboeid in Het Parool een artikel over de 2500e aflevering uit de Bouquetreeks zat te lezen, ontvouwde zich voor mij op AT5 het politieke equivalent van de Bouquetreeks: de zwoele stad van AT5 met Geert Dales en Rob Oudkerk. Potentieel smullen voor amsterdamse politici.

Beide heren weten beiden de media behoorlijk te bespelen, zijn beide op hun eigen wijze goed in dat vak, stralen uit dat ze zich heel wel voelen en bijdragen aan dat van buitenaf bezien irritant arrogante “old boys netwerk”, maar hebben ook beiden hoe je het ook wendt of keert  allebei een oprechte liefde voor de publieke zaak die heel herkenbaar is. De grens tussen zelfverheerlijking en strijd voor het publiek belang is soms moeilijk te onderscheiden.

Ondanks het feit dat ik bij het kijken zo af en toe een cynische ondertiteling had, ik heb – met de

Dinsdag waren we als Dagelijks Bestuur voor het eerst weer compleet na de vakantie. Heel goed, want ondertussen moesten er ook wel weer besluiten genomen worden die echt wel bestuurlijke toetsing en de diverse invalshoeken nodig hadden. We waren er weer en er stonden een aan tal onderwerpen op de agenda waar je echt wel vanuit diverse politieke invalshoeken anders naar kan kijken.

Bij mij overheerste na afloop van de vergadering vooral het gevoel: “wat goed dat we er allemaal weer zijn en dat we het weer ergens over hebben” Na bijna twee maanden geen politiek “gekissebis” is het toch mooi om te zien dat het gevoel “gelukkig zijn mijn collega’s er weer en hebben we het weer ergens over” overheerst. Potenti

Hij leek nog het meest op een stuiterbal met alleen een audiolijn uit functie. Luisteren naar input in zat er bijna niet meer in.

Vandaag mocht Tim weer naar school naar een nieuwe klas in de middenbouw. Stoer stuiterend en superenthousiast maakte hij vanochtend het vrijliggend fietspad weer onveilig met zijn heftig zwaaiende fietsvlag.

Wat is hij er aan toe. “mam ze zongen allemaal liedjes die ik niet kende, zelfs twee in het frans, maar ik zong gewoon mee hoor, net alsof ik het al kon” De grote man werd aan het eind van de ochtend toch liefdevol opgewacht door zijn oude juf om even snel te horen hoe het haar leerling vandaag vergaan was. Groot worden onder begeleiding.

En overigens stortte deze stoere stuiterbal s’middags in bijzijn van moeders lekker helemaal in. Precies zo als het gaan moet. Morgen stuitert hij lustig weer verder met een moeder die daar lustig achteraan hobbelt, het snapt ,maar hem even niet bijhoudt, maar dat was ook wel de bedoeling waarschijnlijk.

(meer…)

Na de goede voornemens en het lid worden van de nieuwe sportclub, moest het er nog wel even van komen. Eerst ziek worden was geen goed begin, maar donderdag was het dan zover.

De persoonlijke instructie heb ik nog niet gehad, dus beperkte ik me tot het zwembad.Door de glazen wand heen kan je op de terugweg van elk gezwommen baantje de grote TV schermen in de fitnessruimte zien.

Zo gebeurde het dat ik al zwemmend Inge de Bruin naar Zilver op de 100 meter vrije slag zag zwemmen. Voorwaar een gunstig voorteken voor mijn goede voornemens.

(meer…)

Vorige week ging ik samen met de buurtregisseur op bezoek bij de krakers uit de Bellamystraat. Er is sprake van een nieuwe bestemming voor het pand dat al een tijdje leegstond. Door de kraak komt een nieuwe huurster met mooie plannen en haast in het gedrang en wordt ook de overdacht van het pand bemoeilijkt. De buurt maakte zich zorgen over eventuele ontruiming en had wel wat vragen. De krakers twijfelen aan de goede bedoelingen van de eigenaar, maar lijken wel bereid te vertrekken als het gebruik door de nieuwe huurster zeker is. Het stadsdeel is geen partij maar zit ook niet te wachten op onnodige verharding en kan bovendien informatie geven over de status van verbouwplannen. Het leek er dus op dat we als stadsdeel eventueel nog een bemiddelende rol zouden kunnen hebben.

Doordat ik het bezoek van te voren had aangekondigd waren er nogal wat mensen op de been en werd er zo her en der nogal wat geroepen. Ik geloof nog steeds dat partijen er met elkaar best uit kunnen komen en dat dat de prettigste en snelste oplossing voor iedereen is. Of dat lukt daar ga ik natuurlijk niet over. Als iedereen zich ingraaft wordt het niet meer dan een toneelstuk voor meerdere partijen waar in het script al staat hoe een ieder zich volgens zijn rol moet gedragen, maar volgens mij kan dat hier echt anders.

Ik hoop dat de informatiebijeenkomst die het stadsdeel daags daarna hield de benodigde informatie heeft gebracht en dat de goede bedoelingen wat meer op de voorgrond gekomen zijn.

(meer…)