Maand: november 2005

Bij mijn vorige item waren we nog maar halverwege de commissie, de discussie ging nog lang verder, het samenvatten en concluderen was een enorme klus. Toen aan het eind van de avond het onderdeel aan bod kwam waarop ik het woord zou moeten voeren -de indeling van de raadszaal- , was iedereen blij met de de voorgestelde pragmatische oplossing en had ik aan twee zinnen genoeg.

De hoeveelheid werk voor het DB was vanavond niet eerlijk verdeeld, ik had het te doen met mijn collega’s die de rest van de avond het inhoudelijk antwoord moesten geven.

Vanavond zit ik bij een brede commissievergadering over de planvorming van De Hallen.

Natuurlijk gaat het daarbij uitgebreid over de effecten van een parkeergarage van 650 plaatsen op de luchtkwaliteit.

GroenLinks maakt zich, ondanks het feit dat zij destijds ingestemd hebben, zorgen hierover, mede gezien het na het nemen van het besluit binnengekomen stedelijk actieplan luchtkwaliteit en andere zorgwekkende berichten.

Na diverse positieve reacties, de oplossing van de VVD: verbied houtkachels.

En vandaag waren er opeens even heel andere dingen belangrijk.

Vanochtend bereikte ons het bericht van het overlijden van Willem.

Voor mij voornamelijk bekend als “de man van” Joke, fractievoorzitter van een van onze raadspartijen en als actieve buurtbewoner in de Da Costabuurt.

De laatste keren zag ik hem bij Eten met de Buren, op zijn verjaardag, maar toch slepend met pannen soep vanuit zijn keuken ter ere van dit buurtuitje en later bij de daaropvolgende feestelijke Quartoze Juilletviering op het Da Costaplein waar hij met veel verve achter de piano zat, nu opeens dood en thuis temidden van veel bloemen en kaarsen

Het draadje blijkt zo dun.

Eng zo dichtbij te zien aan de ene kant, vredig temidden vanuit zijn thuis aan de andere kant.

De zeldzame momenten dat je al levend zo dichtbij de dood komt, en dichtbij het verdriet van anderen, daar wordt een mens toch stil van.

Zondagmiddag dweilde ik de huiskamer terwijl mijn jongste en een vriendje politietje aan het spelen waren:

Zoonlief: “Dan was jij de relschopper en ik de Me’er”

Deze keuze vast omdat hij denkt dat de politie altijd de sterkste is.

Vriendje: “Relschopper, wat is dat”

Zoonlief: “Iemand die rellen maakt en waar je dan op moet slaan”.

Vriendje: “Ja dan had ik iets heel ergs gedaan en dan moest ik de gevangenis in”.

Zoonlief: “Nee hoor, je krijgt taakstraf”, hij dacht even na, keek naar mij en riep “je moet dweilen”.

Vriendje: “He nee, ik wil geen taakstraf, ik wil de gevangenis in”.

Zoonlief: Okay dan sla ik je, maar niet voor het echie hoor, zo bewusteloos dat je als je bijkomt meteen de gevangenis weer uit mag”.

Oeps.

Ik besloot toch mijn zoon op een ander moment nog eens over martelen en Amnesty te onderhouden, terwijl ik peinzend verder dweilde.

Ik zie het helemaal voor me:

Juf: “Voordat we de schoenen gaan zoeken eerst even alle spelfouten uit zijn briefje halen”.

Net thuis.

Had naast de dagvullende algemene ledenraadsvergadering over de kandidaten ook nog iets anders te doen.

Onze eerste tien, met bloed zweet en tranen, maar een team om trots op te zijn

Het was op sommige momenten bloedstollend.

Kandidaten die je er allebei in wilde hebben op spannende momenten als twee overgebleven kandidaten na de eerste stemronde tegenover elkaar.

Sommigen moesten vele rondes meedoen om eindelijk verzekerd te zijn van een plaatsje.

Anderen kregen absoluut niet waar ze op gehoopt hadden.

Het overzicht van de bovenste helft zoals het aan het eind van de middag geprojecteerd werd

Ik geloof dat ik toch nog een keertje in de leer ga bij Mellouki, hij was sneller inhoudelijker en beter in zijn live verslag (en zichtbaar eerder thuis).

Wij hadden elkaar nog nooit RT ontmoet terwijl we al vele malen gelinkt hadden. Gaaf dat dat er nu wel van kwam.

Daarnaast bleken we ook voor dezelfde kandidaat te pleiten, kennelijk toch overeenkomstig genetisch materiaal bij die webloggers.

O ja, en vanwege tijdgebrek werd de lijst met aanbevelingsplaatsen waar ik ook op te vinden was bij acclamatie aan het federatiebestuur overgelaten, dus dat komt vast goed.

Tja en na die ALV tijd voor iets heel anders.

Vanuit het verhitte vuur van de kandidaatstelling fietste ik naar het Leidseplein waar ik opeens na jaren weer moeiteloos de deuren van Cafe Reijnders binnenliep.

Een r

Ondertussen zijn ook Barn Geurts en Marieke van Doornick gekozen op 6 en 7.

Nu nog een spannende plek 8.

Het wordt steeds moeilijker, ondertussen zijn Maarten van der Meer en Fenna Ulichki gekozen op de plaatsen 3 en 4. vers van de pers Jeanine van Pinxteren op 5.

De pleidooien worden steeds bewogener. Niet gek want er zijn nog zoveel goede kandidaten.

Ondertussen heeft van de 4 kanshebbers Judith Sargentini de tweede plek veroverd.

De vrouw van de ID banen die op sommige plekken al Sargentinibanen worden genoemd is na twee stemrondes zeker van haar plekje.

voor plek 3 ondertussen