Na afloop van de tour wilden er wel een paar mensen naar huis. Gelukkig was het grootste gedeelte van de mensen zo verstandig om pas de volgende dag te vertrekken, maar wij wilden weg. Om tien uur ’s avonds zouden de wegen naar beneden weer open gaan. Wij stonden vanaf negen uur in de rij. Tien uur bleek toen slechts een indicatie. Eerst moest de hele tourkaravaan naar beneden en met 1600 volgauto’s duurt dat even. Wel een prachtig gezicht in het donker van de berg af. Toen om elf uur de weg open ging reden we in een prachtige colonne naar beneden
De organisatie van dit hele feest was echt bewonderenswaardig. Alle mensen in het dorp dat zo’n twee weken lang overspoeld werd en waar overal gekampeerd werd waren heel vriendelijk en flexibel. Elk plekje werd benut ook op plaatsen die je niet voor mogelijk had gehouden en die vast eigenlijk ook niet echt mochten. De politie liep zo ongeveer in vrije tijdstenue en bleef uitermate vriendelijk. De gemeentereiniging deelde op grote schaal vuiniszakken uit aan alle wildkampeerders en ook in de bochten die binnen de gemeentegrens vielen stonden overal de herkenbare vuilniszakken. Met als gevolg dat na afloop van de tour er bijzonder weinig afval lag na zo’n groot evenement. Anders was het in de bochten beneden behorend bij Bourg d’ Oisean. Geen grote vuilniszakken en dus ook veel meer troep. Op onze terugtocht naar beneden kwamen we nog heel veel campers en tenten tegen op plekken waar wij toch niet graag 4 dagen doorgebracht hadden, soms echt gewoon gevaarlijk.
Eenmaal beneden viel iedereen in slaap en reed Marco ons ’s nachts naar Toscane. Sinds vanochtend zitten we op een zalig rustige camping in Torre del Lago. Lekker even een dagje aan de rand van het zwembad. Morgen gaan we hier in het kader van het 50e Puccinifestival naar Madama Butterfly.