Maandag stafdag. De hele dag.

Iedereen valt gepland binnen en ik kom bijna niet buiten. Ondanks het ongemak aan meerdere kanten ben ik blij dat ik mezelf op deze dag een pauze gun en opleg waarin ik met mijn jongste zoon in onze kantine eet: anders ging het echt aan een stuk door.

Aan de ene kant prettig en overzichtelijk om het gros van de interne overleggen op een dag te plannen maar ik voel me wel altijd wat uitgewoond aan het eind van zo’n dag en vaak was de tijd dan toch nog te kort om alles goed afgehandeld te hebben.

Vandaag o.a. een overleg over een juridische kwestie die al heel lang sleept en waarin de juiste beslissing maar niet als vanzelf wil komen: meestal kom je met een gezonde dosis logica en een beetje juridische inschatting van de kansen een heel eind. Ik probeer mijn eigen principes en rechtvaardigheidsgevoel uit te zetten en in te schatten hoe kijkt de tegenpartij, hoe kijkt de rechter…..

Ook de truuk “als ik dit nu aan mijn kinderen zou proberen uit te leggen, wat zouden die dan zeggen?” doet het niet.  Niet voor het eerst hoop ik toch maar weer dat we er nu uit zijn, en niet in het minst omdat iedereen die hier mee bezig is ook best iets anders zinvols zou kunnen doen. 

Aan het eind van de dag een energieopwekkend onderhoud. Ik werd even bijgepraat over onze op hande zijnde Kunstsafari Oud-West. Zaterdag 11 september de hele dag optredens en workshops in Oud-West met heel veel kunstenaars uit Oud-West. Gelukkig bedenken we met elkaar ook veel dingen waar je wel blij van wordt.