Vrijdag had ik voorzittersoverleg in Amsterdam Zuid-Oost.

Ik kom er niet dagelijks, maar als ik er kom valt het me wel steeds op wat er allemaal verandert. Qua bouwputten en werkzaamheden, is het net het centrum van Amsterdam. Als ik nu in de metro zit, zit die regelmatig vol met scholieren of studenten die ergens langs de lijn hun school hebben staan, echt een opvallend verschil met vroeger.

Onderweg naar het stadsdeelkantoor kwam ik langs Imagine IC, waar ik al veel over gehoord had, graag naar toe wilde maar tot mijn schande nog steeds niet geweest was.

Aangezien ik gek ben op vertelde verhalen en ook bestuurlijk geinteresseerd ben ik elk project wat verhalen van mensen optekent en daarmee niet alleen naar mensen luistert maar ook herinneringen bewaart en ontsluit, besloot ik dan straks maar wat later terug richting West te gaan. 

Na afloop van onze vergadering ging ik op bezoek samen met collega Martin die ook wel een stukje cultuur Zuid-Oost met mij mee wilde maken.

Het was bepaald boeiend om er rond te kijken. Ik moet wel zeker een keer terug want veel van het materiaal dat ze verzameld hebben is niet via het internet maar alleen via hun eigen computers te bekijken en te beluisteren.

Onderweg terug naar de metro liep ik langs een intrigerend reclamebord:

Het prikkelde me, maar ik moest het drie keer lezen.

Een spannende manier om vernieuwende plannen binnen te krijgen voor de symbolische  straat van 1000 culturen.

I.p.v. een werkbezoek, een eventjes ergens anders sfeer proeven.

Ik genoot van mijn kijkje buiten mijn grenzen.