Het kon eigenlijk al nooit en je moet het ook niet willen maar vroeger had ik nog wel eens het idee dat je “if all else failed” je mening altijd nog uit de krant kon halen. Ik was dezer dagen gedreven door een sterke nieuwshonger.  Ook verlangde ik naar dat wat veel van ons wel zal zijn overkomen “geef me tenminste een aanknopingspunt van waaruit ik die gedachtenstroom en hoe verder” op een rijtje zou kunnen zetten.

Dat lukt van geen kant: teveel nieuws, ik heb uiteindelijk gelimiteerde opslagcapaciteit en merkte bij het kranten lezen soms bijna letterlijk dat na lezing van het ene artikel, het eerst gelezen artikel in mijn geheugen gewist werd. Daarnaast waren er zoveel nieuwsbronnen, zoveel meningen en zoveel mogelijke invalshoeken dat mijn reguliere ordeningsprincipe overbelast werd.

Geeft niets. Uiteindelijk doe je het toch met wat je zelf voelt, denkt, hoort, bespreekt. Welke en hoevele bronnen je ook gebruikt. Hoe je zelf alles kleurt, rangschikt en interpreteert en hoe dat je beeld op de wereld om je heen bepaalt, is nu namelijk precies dat wat maakt dat je bent wie je bent.

Toch ben ik ook blij dat ik mij af en toe even kan warmen aan de meningen en uitspraken van mijn partijgenoten:

Speech van Femke Halsema op Forum GroenLinks

GroenLinks wil halt aan escalatie

Voor wie wil weten wat de webloggende politici dezer dagen zoal bezighoudt, geeft de stem van.nl een mooie doorkijk.