Zondagmiddag dweilde ik de huiskamer terwijl mijn jongste en een vriendje politietje aan het spelen waren:

Zoonlief: “Dan was jij de relschopper en ik de Me’er”

Deze keuze vast omdat hij denkt dat de politie altijd de sterkste is.

Vriendje: “Relschopper, wat is dat”

Zoonlief: “Iemand die rellen maakt en waar je dan op moet slaan”.

Vriendje: “Ja dan had ik iets heel ergs gedaan en dan moest ik de gevangenis in”.

Zoonlief: “Nee hoor, je krijgt taakstraf”, hij dacht even na, keek naar mij en riep “je moet dweilen”.

Vriendje: “He nee, ik wil geen taakstraf, ik wil de gevangenis in”.

Zoonlief: Okay dan sla ik je, maar niet voor het echie hoor, zo bewusteloos dat je als je bijkomt meteen de gevangenis weer uit mag”.

Oeps.

Ik besloot toch mijn zoon op een ander moment nog eens over martelen en Amnesty te onderhouden, terwijl ik peinzend verder dweilde.