Maand: januari 2006

Na het NK veldrijden, dinsdagavond alweer op de fietstour, dit keer zonder modder.

In een uitverkocht Frascati – zeker voor driekwart gevuld met fietsers (40ers, 50ers, licht kalend of met die herkenbaar afgetrainde hoofden en lijfen) – bezochten wij Fiets van met teksten van Peter Winnen.

Een erg geslaagd mulitmediaspektakel waarbij de waanzin en de heroiek van het fietsen hand in hand ging met grappige vondsten om de tour in zo’n toneelzaal tot leven te brengen.

De verhaalkeuze voor een etappewinst opde Alpe d’huez was gezien de wielercarriere van Winnen niet vreemd maar voor ons extra gelukkig nadat we vorig jaar 4 dagen lang de waanzin op de Alpe d’Huez meemaakten inafwachting van de tijdrit aldaar.

Erg leuke en herkenbare scenes: mijn favoriet de scene waarin de blinde sportmasseur de zaligheid van het masseren van wielrenbenen beschrijft (of ik goed op wilde letten vroeg mijn echtgenoot wiens spiertonus ik na lange fietstochten ook wel eens liefdevol op hun donder mag geven).

Een echte aanrader.

Dinsdag in de eerste Db vergadering van het nieuwe jaar, stonden we stil bij het heugelijke feit dat collega Hans Weevers in januari zijn 10 jarig jubileum als portefeuillehouder in Oud-West viert.

Het moest een verrassing zijn dus lokte ik het DB met een al te late nazending en binnengekomen actualiteit “sorry te laat, maar belangrijk en moet echt vandaag” de vergadering uit.

10 jaar portefeuillehouder, een hele prestatie: zeker als je weet dat in de afgelopen periode een kwart van de wethouders voortijdig de arena verliet. Aaan de andere kant: als je dit werk eenmaal doet en je doet het met plezier en betrokkenheid, lijkt tien jaar ook zo voorbij gevlogen.

Vandaag leek in mijn eerste werkweek aanvankelijk de enige dag zonder nieuwjaarsreceptie.

Gelukkig kwam ik er net op tijd achter dat dat niet zo was, anders had ik flagrant de nieuwjaarsreceptie van onze welzijnsinstelling Combiwel gemist en dat was slordig geweest.

Vanuit de Oud-West locatie Fijnhouttheater was ik getuige van een uitermate gezellige nieuwjaarsreceptie.

De nieuwjaarstoespraak van directeur Hans Zuiver

werd ruw verstoord door de Heilsoldate van de Wallen, cabareti

Sharon tijdens de cooldown na afloop

Zondag waren wij zomaar opeens bij het Nationaal Kampioenschap Veldrijden in Belgi

Vrijdagavond was ik op de nieuwjaarsreceptie van het Bewonersplatform en het opbouwwerk.

fotograaf Piet van Peter

Donderdagavond bij theater De Cameleon naar de premi

Vakantie en dan zoals altijd weer iets nieuws proberen op de computer.

Binnen no time had ik mijn website weer in de soep gedraaid die vervolgens een halve dag buiten bereik was.

De eenvoudige installatie van een nieuwe webcam leverde een aantal driverproblemen met het moederbord op waar weer extra drivers voor ge-upload moesten worden.

Uiteindelijk na een dag heb ik dan eindelijk de webcam zover dat hij een beetje doet wat de verpakking beloofd.

Ik vind het erg lekker om zo aan de computer te klooien, maar net als bij opruimen: op de momenten dat de troep het grootst is, ga je wel even wanhopen of het ooit ook nog weer goed komt.

Woensdagavond was de offici

Een van de grootste verschillen die andere culturen ervaren met die van de Hollandse, is het gemak waarin je als gast wordt uitgenodigd voor het eten.

Bij ons mag iedereen blijven eten, maar het komt er zelden van.

Eind vorig jaar nodigden wij onze Italiaanse buurman, van Trattoria Soprano bij ons te eten uit.

Gewoon gezellig, we zien elkaar veel, dus kan allemaal prima.

Maar toch: je nodigt een restauranthouder uit, niet de eerste de beste, de keuken moet wel kloppen en vooral niet Italiaans zijn want daar is hij het beste in.

We deden ernstig ons best: eerder gegeten, dus concept proof, niet italiaans.

Het lukte, geen italiaanse gerechten , wel het italiaans woordenboek op tafel om met behulp van de italiaans conversatievaardige Marco het gesprek gaande te houden.

Vier gangen gezellig, maar toch van wel te voren het huis aan kant gemaakt.

Spontaan blijven eten was het niet, maar helemaal goed.

Toch blijf ik ook na dit concept, waar onze vaatwasmachine nog van overwerkt, hopen dat je ook gewoon bij ons kan blijven eten