Ik had een leuke (half)werkafspraak in mijn agenda staan voor donderdagavond.
Goed voorbereid qua agendasetting:
“wij willen met jou praten over een concept in ons hoofd: doelgroep dertigers, inhoudelijk, nieuwe stroom en waarschijnlijk bij jou in het stadsdeel”.
Gesprekpartners diffuus bekend via partij en kroegcontacten, locatie een bierkroeg buiten het stadsdeel.
Ik had mijn huiswerk gedaan en nagedacht wat ik aan mogenlijkheden voor hun concept zag.
Na een paar vragen was het snel duidelijk wat ze aan welke suggestie hadden, dus waren “de zaken” eigenlijk snel gedaan.
Zo bleef er genoeg tijd over om samen met N. en M. (volgens afspraak alleen met initialen) het over de rest van de wereld en de beleidsresistentie van de werkelijkheid te hebben.
Voor het eerst sinds lang had ik het idee dat ik het weer echt over politiek had, een andere setting en ander gezelschap deed wonderen.
We zaten in een bierkroeg.
Mijn gezelschap koos elke keer iets anders uit de lange “biermenukaart” waardoor ik mijn witte wijn maar saai ging vinden.
Ik heb vroeger langdurig bier geprobeerd te leren drinken, maar het wilde maar niet smaken, tot groot verdriet van mijn echtgenoot die graag een bierdrinkende vrouw wilde. De bardame vond dat een uitdaging en destilleerde uit mijn smaakwensen een onheilspellend klinkende “Mort Subite”.
Joepie, ik kan eindelijk bier drinken, ’t smaakte een beetje naar champagne, dus geen straf.
Toen we ook nog vermengden met een groep mensen uit De Balie en uiteindelijk in mijn oude studentenkroeg De Spuit belandden, bleek het een ouderwets avondje uit geworden met als enig nadeel een wat korte nacht.
