De dragelijke lichtheid van het bestaan
Vandaag werkte ik van 9 uur tot half elf vanavond: veel staf.
Veel begroting ook want morgen beginnen onze finale besprekingen, voorlopig niet openbaar, maar het lijkt duidelijk dat het slechte weer dat het college 2 weken geleden voor AT5 uitsprak natuurlijk ook ons raakt. We hebben dus wat te bespreken de komende dagen.
Om niet geheel en al meegesleurd te worden in “moeten”, “niet kunnen”, “wel willen” is dit plaatje wat ik van mijn vader toegstuurd kreeg als aandenken aan zijn dagje uit met mijn jongste wel even een mooie relativering.
Als je maar wilt en veerkracht hebt, dan kom je best nog wel van de grond.