Vandaag begonnen we met onze begrotingsbesprekingen. In het voorbereidingsproces worstelden we ons door stapels cijfers, begrotingsposten en verklarende toelichtingen. Pas toen ik alles gelezen had kwam ik op het lumineuze idee om te vragen of het cijferschema wellicht een lettertype groter kon en of er lijntjes tussen konden omdat ik zo af en toe ten onrechte het idee had dat ik het verbad tussen uitgave en dekking miste als ik per ongeluk een regel was afgezakt onderweg.

De bespreking was hard werken voor iedereen en nog niet klaar. In tijden van krapte zijn deze besprekingen niet per definitie leuk.

Redelijk uitgeteld ’s avonds was er nog een lichtpuntje. Ik probeer al tijden mijn echtgenoot te verleiden om een keer mee te gaan naar de sportschool.

Hij wil wel, maar toch ook niet want hij wacht eigenlijk tot ik het sporten zat ben en hij mijn lidmaatschap over kan nemen. Gezien het feit dat ik al een maand lang braaf door de week elke ochtend om 7 uur in het zwembad lig of een apparaat beklim, dreig ik hem te overtuigen dat dat er voorlopig niet inzit.

Maar als direct omwonenden van de nieuwe sportclub hebben wij tien gastenpassen gekregen om eventuele overlast die we als buren kunnen ondervinden te compenseren. Een mooi gebaar. Vanavond kreeg ik hem zover om zo’n pas in te zetten en gingen wij opeens nu ook samen sporten.

Erg lekker, leuk en gezellig. Al fietsend en kletsend keek ik tussendoor ook nog even naar Triviant met Harry de Winter, Th