Ooit zei iemand tegen mij “Als je de pers niet goed te woord kunt staan, dan hoor je niet in het openbaar bestuur thuis”. Wellicht klinkt dit strenger dan bedoeld, maar de strekking was duidelijk.

Ik heb geoefend, ben vriendelijk, heb geleerd wanneer ik me niet van mijn stuk moet laten brengen en echt niets meer moet melden dan wat ik kwijt wil, maar eerlijk is eerlijk, het is niet mijn grootste hobby.

Daar trekt de pers zich natuurlijk niets van aan. Dus had ik donderdag een interview met het NRC over “moslimextremisme” (ze ondervroegen veel meer mensen dan alleen mij), vrijdag een interview met het NRC over ons gemeenschappelijk plaatsingsbeleid op scholen samen met het bijzondere schoolbestuur, maandagochtend om negen uur (!) een interview met AT5 over de kosten voor ons nieuw te bouwen stadsdeelkantoor en s’middags een persconferentie (dus zelfgekozen) over wederom het gemeenschappelijk plaatsingsbeleid in het primair onderwijs in Oud-West.

AT5 had na deskresearch besloten dat wij het op een na duurste stadsdeelkantoor in de stad gingen bouwen. Bepaald een leuk item om mee in het nieuws te komen! Gelukkig, en voorspelbaar -want wij zijn niet van de luxe en de gouden kranen- leverde ons eigen deskresearch op, dat zij appels met peren vergeleken: verbouw vergeleken met nieuwbouw, kantoren met en zonder nieuw te bouwen stadsdeelwerf op een hoop gooiden en geen rekening hielden met de grondkosten die per stadsdeel kunnen verschillen.

Ik mocht dat allemaal uitleggen. Kern van mijn betoog was dat de enige zinvolle vergelijking was als je de prijs per ” Bruto vierkante meter vloeroppervlak” zou vergelijken”  en dat het zinvol was om te kijken of er stadsdelen waren die per medewerker meer dan gemiddeld vloeroppervlak berekenden. Het laatste was minstens bij ons niet het geval. Als je uit ging van de prijs per “bruto vierkante meter vloeroppervlak zaten wij onderaan de middenmoot en als je de extra kosten voor het aanleggen van onze half verdiepte werf (passend binnen het projectplan voor de Hallen en gehonoreerd met een subsidie van het rijk) er van af zou trekken, dan kon je gemakkelijk constateren dat wij juist behoorlijk sober bouwen. Dat is, omdat we natuurlijk niet op kosten van de burger onszelf duur willen huisvesten, een terechte constatering.

Of het overkwam? Ik hoop het maar.

Wat ik wel weet is dat het zonder stotteren uitspreken van “bruto prijs per vierkante meter vloeroppervak” op maandagochtend om negen uur voor de camera wel even wat van te voren oefenen kostte.