Donderdagavond speelden wij Monopoly en deden we aan toekomststratgie.

In het huidige welzijnsveld kan het harde Monopoly en de voorheen zachte welzijnsvisie opeens zomaar hand in hand, lijkt het.

Twee keer per jaar hebben wij een bijeenkomst tussen onze welzijnsinstelling, haar raad van bestuur en onze welzijnssector.

Deze keer deden we dat informeel bij een etentje, maar met een stevige missie.

Wij hadden een Monopolyspel met de Oud-West welzijnslocaties meegebracht.

De welzijnsinstelling had een placemat met de wijkgerichte toekomststrategie: helemaal conform de wensen van deze tijd, dat het wel op 1,5 A4tje moet passen.

Naast het kibbelen over solvabiliteitsprocedures, waar ik zwaar aan hecht en het bespreken van de meest recente vervelende publicaties over het wel en vooral het wee in Amsterdams welzijnsland, hadden we ruim tijd om het over de toekomst te hebben.

Gelukkig maar, want al dat gedonder in de pers mag niet afleiden van waar het werkelijk om gaat: goede welzijnsvoorzieningen voor bewoners in de buurt: 

Twee Brede Scholen in wording, 2 Voorscholen en meer onderweg, de zoektocht naar de beste OKC plek, het goed geografisch op elkaar afstemmen van de jongerenvoorzieningen, een stevige opdracht rond de wijkgerichte integratie van maatschappelijke voorzieningen en zorg: er is genoeg te doen.

Met een fikse dosis stellingen, kansen en stokpaardjes kwamen we een heel eind. Weg van het gedoe over uitvoering en beschikkingen van alle dag, ontstonden vergezichten en nieuwe idee