“Hutspotgod”. Wat een woord!

Toch klinkt het als je het een paar keer uitspreekt best goed.

Beter dan multicultigoeroe wat misschien wel bijna hetzelfde zou kunnen betekenen.

Het klinkt in ieder geval beter dan “radicaliseringsdeskundige” uitgesproken op AT5, terwijl ik tegelijkertijd het artikel over de “Hutspotgod” afkomstig uit het boek “De Toekomst van God en de muziek waarvan Hij houdt” van vandaag in Het Parool zat te lezen.

Een slechte combinatie van onderwerpen want ik zag in mijn fantasie de hutspotgod en de radicaliseringsdeskundige al heftig in discussie over wat er volgens hen moest gebeuren om beiden te zien dat het goed was.

En dat terwijl ik -zelf zo buitenkerkelijk als het maar zijn kan- het wel heel goed vind om na te denken hoe je in onze samenleving jongeren de ruimte en de ondersteuning kunt bieden in de zoektocht niet alleen naar hun seculiere identiteit, maar ook een houvast kunt bieden bij vragen op het gebied van religieuze en spirituele zaken.

De manier waarop het woord radicaliseringsdeskundige nu gebruikt werd, klinkt veel meer als een “preventieve terroristenvanger” dan als iemand die met verstand van zaken kan benoemen op welke momenten jongeren vatbaar zijn voor radicaliseren wat je zou willen weten en kunnen bieden om dit te voorkomen (waarbij ik het laatste een uitstekend idee vind).

Eigenlijk vind ik het te gek voor woorden dat wij zonder te veel malheurs de sprituele identiteitszoektochten van “burnt out 30ers” en “midlife crisende 40ers” als onderdeel van re