Maand: januari 2008

Vandaag, zoals altijd de afgelopen jaren, aanwezig bij de nieuwjaarsreceptie van de Havelaar.
Veel mensen, veel bandjes met jazz en blues, bijna vaste bespelers van de zondag op deze plek.
Vandaag zag ik Huib weer, die ik een tijdje gemist had op de buurtbijeenkomsten waar wij elkaar altijd troffen.
Huib stond altijd garant voor de meest swingende dansbenen uit de seniorenleague: hij deed nog dagelijk ochtendgymnastiek en dansen was zijn lust en leven.
Zolang als ik mij kan heugen was hij op alle stadsdeelbijeenkomsten en buurtfeesten.
Als je vroeg hoe het met hem ging, was het bijna altijd goed en het antwoord in de trant zolang lijf en leden nog kunnen dansen, heb ik geen klagen.
De vorige keer dat ik hem zag zat hij onder de blauwe plekken van een val, maar desalniettemin stond hij weer op de dansvloer. Eeen paar maanden gelden las ik in de krant dat zijn zoon was overleden en dat hakt er natuurlijk vreselijk in.
Vandaag zat hij op een stoel met een rollator vlak bij zich en op de vraag hoe het met hem ging antwoordde hij voor het eerst ronduit met “slecht”.
Huib, een van de meest opmerkelijke inwoners van Oud-West gaat morgen naar een verzorgingstehuis in Almere. Vandaag was zijn laatste dag in Oud-West
De altijd dansende man, danst even niet meer, hoewel we met bewegende hoofden toch echt nog wel van de muziek konden genieten.
Samen keken we een beetje terug op alle mooie feesten en de reuring die hij wist te brengen en hadden we het over de onvermijdelijkheid van lichamelijk verval.
Ik stookte hem op om na een beetje uitrusten en wennen in het verzorgingstehuis, aldaar de boel weer op stelten te gaan zetten en zie het hem, zoals ik hem ken ook zo doen.
Ze/we zullen hem missen in Oud-West!
Op zijn verjaardag, ook de mijne, hebben we nu een afspraakje in Almere.
Maar het maakte vandaag wel een beetje triest

Ingeklemd tussen nieuwjaarsrecepties en een berg aan werk.
Van beiden minder dan vroeger in functie: prettig voor de lever en wennend in het leven.

Soppende voeten,
het resultaat na
dansende benen,
in beweging tijdens,
nieuwjaarsreceptie van
GroenLinks Amsterdam

….

Iemand, vrij hoog in de partijtop, zei mij eens “GroenLinksers kunnen niet dansen”
Ik kon en wilde dat niet bevestigen en antwoordde een beleefde vorm van (blijft toch partijtop) “spreek voor jezelf”.

Veel GroenLinksers die ik ken dansen uitbundig en met sommigen is het erg lekker dansen.

Maar ja,
daar ging het vast niet over vanavond,
maar ik weet het niet zeker,
ik was laat,
dus de speeches inclusief ongetwijfeld een mooi betoog over de profilering van GL in 2008 en de tot nu toe behaalde resultaten, de kopstukken van andere partijen
waren allemaal al geweest.

Geen desinteresse van mijn kant,
het ijverige GroenLinks strategiepanel
had vanavond als vergaderavond uitgekozen,
plicht gaat boven de dansvloer.

Onderweg naar de dansvloer,
veel aanspraak over recente lokale beslommeringen,
en over stukjes in de krant.

Leuk om daarin je weg te vinden
en
uiteindelijk toch de dansvloer te bereiken.

Alleen een beetje zonde van die aanhoudende regenbui tijdens het half uur naar huis fietsen.

Ik kan erg genieten van deze manier van mond op mond of liever mail op mail reclame: de afzender bekend, oordeel dus vaak waardevol en een hele mooie manier om iets waar je in gelooft of de boodschap van iemand die je vertrouwt extra aan te prijzen.
Bij deze dus.
Wat ik zag vond ik veelbelovend.
Ik ga in ieder geval kijken.

—– Original Message —–
From:
Sent: Tuesday, January 08, 2008 11:04 PM
Subject: Fw: Voorfilmpje Bloedbroeders

> Een veelbelovende low-budget film die alle support kan gebruiken!
> Hoe meer bezoekers in de eerste weken hoe beter! Voor de liefhebbers…

Fw: Voorfilmpje Bloedbroeders

Die Baarnse moordzaak was toendertijd een ultieme vorm van het
klasseverschil in Nederland. Alleen daarom al een boeiend gegeven hoewel je
je moet afvragen of het nu niet veel erger is? Discussie dus..

>> Voorfilmpje zien?
>>
>> www.bloedbroedersdefilm.com/trailer.html

Een beetje bijzonder was het wel….
Vanmiddag had ik een voorgesprek met de spreekster die de aftrap voor de leergang Glas in de Klas gaat verzorgen – de leergang die docenten die al enthousiaste zijn over ict in de klas aan de slag willen laten gaan met breedbandige onderwijstoepassingen ter voorbereiding op de komst van het snelle onderwijs glasvezelnetwerk dit jaar dat bij ongeveer 70% van de scholen wordt aangelegd.
We bespraken de opzet, de doelgroep, de opbouw, het materiaal, of het opgenomen kon worden voor op de digitale leeromgeving en nog meer van dat soort zakelijke zaken, heel gewoon, maar om daarnaast twee moeders van boven de 40 met nagenoeg volwassen kinderen enthousiast uit hun dak te horen gaan over de nieuwe toepassingsmogelijkheden van de Wii remote controller, over de taalvaardigheid die je je aanleert als je met in het Duits met Berlijnse vriendinnen Singstar op de Playstation speelt (aldaar vaak verloren maar wel het hoogste cijfer voor spreekvaardigheid), de besturingsconsole van de DS en de lol van de dansmat, de educatieve inzet van Wii’s Guitar Hero en nog zowat jeugdige gadgets.
Nou voel ik de tennisarm van mijn meest recente potje Wii’en nog nabranden, maar ergens in mijn hoofd hoorde ik een pesterig stemmetje zeuren “dames gaat u maar aan de sherry en laat dit aan de jeugd”.
Sherry vind ik vies, speelse vernieuwingen met ondenkbare toepassingsmogelijkheden daarentegen lust ik graag. Het stemmetje heb ik vriendelijk uitgelegd dat het juist heel goed was als “onze generatie en de hoeders van onze kinderen” hier enthousiast over zijn en de mogelijkheden zien.

Eeeks, tot mijn goede voornemens hoort kennelijk niet mijn weblog vullen.
Realiseerde me opeens nog niets geschreven te hebben.
Nu heb ik en vakantie en heb ik het druk met dingen waar bloggen even niet bij past, maar toch.
Het goede nieuws is dat ik wel zojuist onze zomervakantie gereserveerd heb.