Mick vertrekt voor een half jaar naar Belfast: dat is een heel ding: op eigen benen werken in het Belfast Community Circus in het kader van een EVS uitwisselingsprogramma en gaat op zichzelf wonen met twee andere uitwisselings collega’s.
Qua hobbies en professionele interesses een hele mooie: al jaren verbonden aan circus Elleboog in de hele range van jongetje van acht op een club, tot voorstellingsgroep, tot vrijwilliger bij 4 kinderclubs van Elleboog. Met zijn theaterklasopleiding, zijn filmvoorliefde en zijn baantjes bij het Muziektheater en Paradiso, lijkt het me een gave plek voor hem daar. Even kijken of van je passies je beroep maken iets is als je het ook dag in dag uit in de praktijk gaat brengen.
Ik hoop dat het hem veel gaat brengen.
Na 20 jaar ouderlijk huis, een hele stap.
Thuis gonst het al een paar dagen:
* afscheidsfeestje met vrienden in natuurlijk een Ierse pub, waar de barkeeper toen we even een half uurtje mee kwamen leven bezorgd vroeg of we wel bij de private party hoorden, maar ons vriendelijk onthaalde op het antwoord “we are the parents”
* een super inzamelactie van zus Lotte die na het jammerlijk ontvreemden van Mick’s camera afgelopen maand werkelijk alle vrienden en familieleden uit zijn computer heeft gepingeld waardoor ze hem tijdens het feest een nieuwe camera met spiegelreflex upgrade net op tijd mee naar Belfast kon geven,
* een farewell etentje met erwtensoep en Aubentonse champagne in het ouderllijk huis voor alle opa’s en oma’s waardoor Mick nog net voordat hij uit huis gaat erwtensoep heeft leren maken en daar de hele afterparty katerige zondag mee bezig is geweest
Nu is het dan zover, de laatste was nog in de droger, Mick nog even naar zijn thuiscircus Elleboog om nog meer gedag te zeggen en spullen voor partnercircus in Belfast mee te nemen.
We doen luchtig en zwaar tegelijkertijd: met kerst komt hij alweer terug en het aantal mensen dat plant hem in Belfast op te zoeken is zo groot dat hij nog naar rust gaat verlangen.
In Belfast gaan wonen en in een hele nieuwe omgeving terecht gaan komen is een hele stap en tegelijkertijd hoop ik nu al op het MSN inloggeluidje van vanavond waarbij vertrouwd gemeld wordt dat Mick zich aangemeld heeft en dan is het met chat en webcam toch ook weer dichtbij, om nog maar te zwijgen van zijn weblog en die op verzoek vast gevuld gaat worden met veel verhalen en prachtige foto’s van de nieuw verworven camera.
Voor hem lijkt het me super spannend, voor ons is het proefdraaien met kind uit huis, maar ja als ouders die alle twee zelf op hun 18e al popelden om het ouderlijk huis te vertrekken, niet echt iets om moeilijk over te doen. Sterker nog, we gunnen het hem van harte dat hij gaat ervaren hoe het daarbuiten is.
Net toch even de deur van zijn kamer open gedaan: het licht brandde nog. Dat heb ik maar uitgedaan, zo kort is tot 24 december nu ook weer niet.