De nationale straatspeeldag in de Pieter Langendijkstraat leek gisteren wel even een reunie van mijn oude werk: de ambtenaren, de mensen van de instellingen, de buurtgregisseur en mijn oud collega’s/opvolgers. Hoewel ik mij streng op een door mij gepaste afstand houd, vind ik het wel altijd enorm leuk om iedereen weer te zien en de laatste nieuwtjes te horen.
Met een zonovergoten start, theater, cake versieren en lekker simpele spelletjes als zaklopen en Twisteren, was het gisteren feestelijk spelen op straat.
Ook de stadsdeelbestuurders waren er: de stadsdeelvoorzitter “liep zak” (eeks dat klinkt raar) en Yvonne las voor. Mooie foto’s daarvan staan in de nieuwsbrief van het stadsdeel.

Wat die foto’s niet vermeldden, was dat de stadsdeelvoorzitter “zak liep”terwijl zijn collega aan het voorlezen was, hetgeen een nogal afleidend effect had op de kinderen die voorgelezen werden, maar wel komisch was om te zien.
De buurtregisseur was juist vandaag een aantal buitenlandse collega’s aan het rondleiden, geen mooiere dag om je collega’s het feonomeen buurtregisseur te laten zien, lijkt me en ik werd weer even helemaal warm na een gesprek met de oudercontactpersoon van de school en het zien van iemand van het opvoedsteunpunt die aan alle aanwezige ouders de Tipkrant uit ging delen. Gelukkig had zoon Tim, voor wie dit eigenlijk bedoeld was het ook heel erg naar zijn zin en kon ik lekker even bijkletsen, ook met mijn voormalige politieke collega’s. Toen zij het gingen hebben over de fractie van die avond, rezen er twee onderling tegenstrijdige reacties bij me op: de neiging om me onmiddelijk weer mee te gaan bemoeien en de gedachte “ha, ik hoef niet en heb vanavond vrij”.