Webwereld Saranna Maureau

De Burgemeester van Naarden stond zijn weblog af aan Prins Carnaval, voor de duur van het carnaval..

Het mijne heeft nog niemand geclaimed of het moet de spam attack zijn die erger is dan verse vogelpoep op je fietszadel.

Toch ook carnaval in Oud-West: voor mij werd vanavond het carnaval ingeluid tijdens de carnavalsdisco van De Havink, de twee wekelijke disco voor verstandelijk gehandicapten in buurthuis De Havelaar.

Tijdens de kerstdisco had ik beloofd een volgende keer de bingo te draaien en vanavond was het zover.

Ik heb een nieuwe roeping gevonden, de lucht die de ballen omhoog pompt maakt echte communicatie moeilijk, maar het boe geroep als ik de verkeerde ballen naar boven toverde was niet luider dan in de dagelijkse politiek arena en de vreugde bij het behalen van de bingo groot. Dit was erg leuk om te doen.

Verder kwam ik tot ergens vanavond tot de bizarre constatering dat ik de polonaise – met wonderlijk veel plezier-  alleen maar dans als ik in functie ben (je zou redelijkerwijs toch anders verwachten).

De Raad van Elf liet de polonaise langdurig voortgaan om haar keuze te kunnen bepalen ten aanzien van de best uitgedoste carnavalvierder. Ik had hem al gezged dat ik dacht dat hij in de prijzen zou vallen en mocht hem ook op de foto zetten:

                                        Harrie als winnaar

 

 

Ik ben, denk ik, weer redelijk bij met de carnavalskrakers:

Ik hoorde: Holadiee, retteketet, drie hoeraatjes voor het kabinet.

 

Drie hoeraatjes voor het kabinet??

Het carnaval is duidelijk begonnen……

Ik had niet gedacht dat ik carnaval zo leuk zou vinden.

                           Bron foto: www.cremerplein.nl

Gelukkig lees ik logs, want anders zou me nog wel eens wat ontgaan.

Zondag 6 februari: Barend, beheerder van ons succesvolle Cremerplein bij de Ikon om 16.00 uur.

Deze week keek ik met veel plezier naar AT5.

Vanavond een filmpje bij Kort Amsterdams ter gelegenheid van de opening van het Kinderkookcaf

Vrijdag was ik met collega Werner op onderhandelpad.

Een traject waarin de ambtelijke mogenlijkheden uitgeput waren. We besloten in het Dagelijks Bestuur dat we het toch ook nog

Gisteren nog een discussie over vrijheid van meningsuiting op de weblog: gaat je partij nu wel of niet over uitlatingen op je weblog, wat kun je zeggen, hoever wil je gaan..

Ik vertelde gisteren dat ik na twee jaar net deze week mijn lijst referrers (daarop kun je zien wie er via een link naar je site is gekomen of op welke trefwoorden iemand gezocht heeft voordat hij/zij op jou site terecht is gekomen) onzichtbaar heb gemaakt op mijn site.

Ik heb dat gedaan omdat mijn site in toenemende mate via deze lijst gespamd werd door pornosites, Viagra en leenaanbiedingen die ik er niet op wilde.

Bij het reinigen van mijn mail maak ik er nog een moment van bezinning van: relaxed alles weggooien in de vreugde dat je het allemaal niet nodig hebt, moment van rust voordat je echt aan het werk gaat.

De spammer ontneemt mij in mijn beleving de vrijheid om nieuwschierig te zijn naar zoektermen, alhoewel de keuze om de lijst niet meer te laten zien natuurlijk geheel mijn eigen verantwoordelijkheid is.

Krijg ik vandaag twee reacties op mijn log die ik absoluut niet in verband kan brengen met het item waarop ze gepost zijn……

Hadden we het gisteren in de weblogdiscussie nog over het feit dat er over het algemeen toch minder gereageerd wordt dan je hoopt, dit had ik bepaald niet bedoeld: spam in mijn reacties (ik zeg niet van wie, want de eer van de naamsvermelding gun ik ze niet).

Ik grijp in en haal ze weg, niet na een korte Google tocht die laat zien dat ik vandaag bepaald niet de enige weblogger was die hier last van heeft gehad.

Jammer genoeg geen nederlands bedrijf anders had ik een middel gehad om te protesteren

Ingegeven door mijn late tijdstip van thuiskomst en door het gevoel dat ik mijn “heilige plicht” als weblogger vandaag ruimhartig heb vervuld door mee te doen aan een onderzoek over politieke webloggers, link ik maar even naar een artikeltje hierover, dat scheelt weer.

Ik was vanavond op de tweede avond met de raadsleden Linda Rose Smit (Den Helder, VVD), Ruud Schulten (Amersfoort, VVD) en Raphael Smit  (Leefbaar Amersfoort)

Gedeeltelijk een feestje der herkenning, gedeeltelijk ook heel zichtbaar dat iedereen zijn eigen stijl, aanvliegroute en opvatting heeft over het webloggen.

Voor mij werd het verschil in webloggen tussen raadlid en bestuurder wel heel zichtbaar. Ik neem en ervaar duidelijk veel minder ruimte in het neerzetten van opvattingen dan de raadsleden.

Gezien de politieke krachtenverdeling bij de aanwezigen wel jammer dat nou net Links met de bestuurlijke bedachtzaamheid aanwezig was.

Gelukkig was op de eerste avond Ren

– Zodra hij uit het zicht is, ben ik hem helemaal vergeten.

   Slecht h

Moe.

Ik weet niet van wat, was vandaag alleen te gast bij de offici