Gisteren nog een discussie over vrijheid van meningsuiting op de weblog: gaat je partij nu wel of niet over uitlatingen op je weblog, wat kun je zeggen, hoever wil je gaan..

Ik vertelde gisteren dat ik na twee jaar net deze week mijn lijst referrers (daarop kun je zien wie er via een link naar je site is gekomen of op welke trefwoorden iemand gezocht heeft voordat hij/zij op jou site terecht is gekomen) onzichtbaar heb gemaakt op mijn site.

Ik heb dat gedaan omdat mijn site in toenemende mate via deze lijst gespamd werd door pornosites, Viagra en leenaanbiedingen die ik er niet op wilde.

Bij het reinigen van mijn mail maak ik er nog een moment van bezinning van: relaxed alles weggooien in de vreugde dat je het allemaal niet nodig hebt, moment van rust voordat je echt aan het werk gaat.

De spammer ontneemt mij in mijn beleving de vrijheid om nieuwschierig te zijn naar zoektermen, alhoewel de keuze om de lijst niet meer te laten zien natuurlijk geheel mijn eigen verantwoordelijkheid is.

Krijg ik vandaag twee reacties op mijn log die ik absoluut niet in verband kan brengen met het item waarop ze gepost zijn……

Hadden we het gisteren in de weblogdiscussie nog over het feit dat er over het algemeen toch minder gereageerd wordt dan je hoopt, dit had ik bepaald niet bedoeld: spam in mijn reacties (ik zeg niet van wie, want de eer van de naamsvermelding gun ik ze niet).

Ik grijp in en haal ze weg, niet na een korte Google tocht die laat zien dat ik vandaag bepaald niet de enige weblogger was die hier last van heeft gehad.

Jammer genoeg geen nederlands bedrijf anders had ik een middel gehad om te protesteren