Het wordt een hete herfst, maar voorlopig is hij koud.

Als het zo doorgaat staan onze ambtenaren met recht in de kou en met hun kop in de wind als ze maandag met acties de straat op gaan. Over hoe je daar als gemeentelijk werkgever mee om kunt gaan zoemt op dit moment discussie. Bij deze temperaturen kunnen bestuurders wellicht nog solidariteit betuigen met het aanbieden van erwtensoep.

Vanochtend zaten we als samenwerkende openbaar schoolbesturen uit 4 stadsdelen in west bij elkaar om de voortgang in de samenwerking en de vervolgstappen te bespreken. Mooi om te constateren dat dit steeds vastere vormen aan gaat nemen, maar we zijn er nog niet. Toch blijkt voor mij vandaag wederom dat samenwerking op basis van vrijwilligheid en gedeeld belang vaak snel en soepel verloopt.

’s Middags hield ik even een kort welkomswoord voor de traineepool die door onze trainee Sjoerd voor een werkbezoek aan Oud-West waren uitgenodigd. Altijd leuk als een groep jonge en enthousiaste mensen die proeven aan het ambtenaarschap een kijkje komt nemen in Oud-West.

Tijdens mijn praatje zat mijn jongste even op ons secretariaat en tetterde lustig teggen Hessel en Diana aan. Hij vond het maar niets dat ik al zo snel klaar was, maar ik was blij dat ik het beroep dat ik op hen deed kort kon houden.

Om de herfst te onderstrepen kocht ik later met Tim een passende dosis warme broeken, truien en nieuwe winterschoenen.

Verder bereidde ik me voor op het vervolg van de begrotingsbespreking en mijn portefeuillehoudersoverleg.

Na veel striemende regen, kou, een kwakkelend gezin en een recidivistische galblaas, gingen we om zes uur vanavond om, in ieder geval voor vandaag: de kachel ging aan. Om de zonde (geen kachel voor 1 oktober) licht te laten zijn, gaat de kachel nu uit en ik naar bed.