Vanavond een oude belofte ingelost, naar de Vagina Verhalen van het Handtheater. Toen ik voor het eerst over de vaginamonologen hoorde bezwoer ik mezelf dat ik daar niet naar toe zou gaan. Dat leek me nu 3 keer niets. Ondanks alle positieve verhalen die ik uit mijn omgeving hoorde, hield ik koppig vol.

Totdat ik vorig jaar toevallig Mieke van het Handtheater tegen het lijf liep die mij enthousiast meldde dat ze aan het repeteren waren voor de Vagina Verhalen in een uitvoering met dove en horende vrouwen samen. Het zou heel mooi worden en ik moest beslist komen kijken.

Ik vergat mijn eerdere uitspraken en beloofde dat ik zou komen.

Ik ben blij dat ik op mijn principes terug gekomen ben, want het was de moeite waard.

De combinatie van gebarentaal en spraak geeft een mooie dubbele beleving, vooral ook bij deze fysieke verhalen. Dat was me al eerder opgevallen bij O Amor Natural, een voorstelling waarin erotische gedichten van een braziliaanse dichter in gebarentaal gedeclameerd werden. Mijn kennis van de gebarentaal dreigt alleen zo wel wat eenzijdig erotisch te worden.

Alhoewel ik heb samen met mijn zoon ook al een keer vreselijk genoten van de kindervoorstelling Rupsje Nooitgenoeg die echt een must is voor alle kinderen, al was het maar om eens op speelse en beeldende wijze kennis te maken met de gebarentaal.