Vorige week vrijdag was ik bij het afscheid van Jan Coen Hellendoorn, voormalig stadsdeelvoorzitter in Oud-Zuid.

Hij had een mooi afscheid vanuit filmhuis Rialto, gelardeerd met culturele toespraken en een hele mooie film over Carel Willink gemaakt door leerlingen van het voortgezet onderwijs uit Oud-Zuid.

Jammer dat hij vertrok, maar daar ga je als buurvrouw-collega niet over.  

Afscheid uit een politieke functie is volgens mij zelden aangenaam.

Gepland of ongepland: het afkicken, na afloop en niet meer midden in alle besluitvormingsprocessen staan, lijkt me vreselijk wennen.