In Den Haag en in Oud-West

Terwijl het College van Amsterdam vandaag in Den Haag vergaderde om de uitkomsten van Prinsjesdag te volgen en er “Amsterdams”op te kunnen reageren, ging de rest van het leven ook door.

De vraag van vandaag leek ook even te zijn welke politicus als eerste een Podcast zou gaan hebben.

Wouter Bos en Peter van Heemst streden om de eer, en ook minister Donner lag op de loer.

Even niet de strijd om wie de hardste woorden had, maar wie het eerst dit “nieuwe” medium zou gaan benutten.

In Oud-west keken we niet naar Den Haag, maar naar elkaar.

Tijdens onze DB vergadering, drie aanvallen op het wekelijks ritme:

De verjaardagsloempia’s van DamtotDamloop coach van Oud-West, Lesley.

Feestelijk en met veel glorieverhalen over de prestaties afgelopen zondag.

Maar ook als DB samen en apart op de foto. Binnenkort lanceren wij onze nieuwe gemeentelijke huisstijl en daar horen nieuwe foto’s bij.

De fotograaf is verantwoordelijk voor al het beeldmateriaal wat er straks zichtbaar wordt, dus hij wist vast helemaal hoe hij ons daar in wilde passen.

Indachtig de laatste mediatraining zag ik fotograaf en camera als vriend, riep ik op verzoek vanaf de achtergrond de collega’s teksten toe waardoor ze blijer naar de camera zouden kijken en genoot ik een keertje van dit gebeuren.

“Beetje naar links naar rechts, naar boven, in de camera en ja helemaal goed, even vasthouden zo”

Als het goed is passen wij straks helemaal in onze huisstijl.

Na het enthousiast glimlachen voor de camera, was het weer even stevig hard werken in het DB voor ons allen: glimlachen kwam daar niet voor, maar gelukkig hadden we dat uitbundig al eerder gedaan, waardoor het al met al geen zure dag zou worden.

Dam tot Dam loop

In het midden de bezieldende coach van ons Oud-West team, Lesley Pengel

Zondag de Dam tot Damloop, waaraan in de businessloop ook veel mensen van de gemeente Amsterdam meeliepen. De gemeente eindigde op de 30e plaats, uit 1200 deelnemende teams toch bepaald in de voorhoede.

Maar liefst dertien van stadsdeel Oud-West, waaronder collega [[popup:damtotwerner.jpg:Werner Toonk:Werner Toonk:]]

Reden genoeg om samen met de stadsdeelsecretaris wederom eerst langs de weg toe te juichen en daarna achter de finish bloemen te overhandigen aan de koene lopers.

Een groot deel van het Oud-West team

Paradiso posters

Net op tijd terug van de conferentie om mee te kunnen met de etalagewandeling langs de Paradisoposters.

Met een grote groep mensen langs alle ge-etaleerde posters die Martin Kaye destijds voor Paradiso maakte. Met tekst en uitleg van mensen die destijds met hem werkten.

Uitleg niet alleen over zijn leef en werkwijze, maar ook over de vele obscure en nu voor velen onbekende bands die op de posters stonden. Van velen is weinig meer bekend dan de roemruchte wijze waarop de bandleden aan hun einde kwamen, een mooi stukje popgeschiedenis.

Toch riepen er ook zo af en toe mensen dat ze het aangekondigde concert destijds nog gezien hadden.

Een bonte stoet toog door Oud-West naar De Baarsjes om af te sluiten in een garage waar nog veel meer posters hingen en met een mobiele zeefdrukstudio The Black Box, waarin de uitsnede van een aankondiging van een concert van Herman Brood klaar lag om gezeefdrukt te kunnen worden door de bezoekers.

Erg geslaagd en ook een mooi gezicht om met zo’n grote groep de etalages in je eigen straatjes te bekijken. Dat trekt ook weer bekijks.

netwerken

Nadat vorige week de scholen weer begonnen zijn, is nu ookh het vergader en “clubjes van de kinderen” seizoen weer los.

Ik bracht een opgetogen Tim voor het eerst naar Circus Elleboog.

Naast nieuwe breng en haal logistiek, twee commissievergaderingen, vijf avonden weg ook een tweedaagse conferentie met de Amsterdamse collega’s van Onderwijs en Welzijn.

Daar zetten we de koers uit voor de komende tijd.

Geen tijd dus om ons niet functionerend netwerk te missen en tegelijkertijd weer volop actie in het netwerk.

Internetloze Uitspraken

Mooie uitspraken van maandag:

Dochter leest de krant en legt een koppeling:

“Gut jammer dat de Python in de Efteling niet stil is blijven staan toen Balkenende er met zijn CDA in zat” geheel in lijn met de toespraak van Femke afgelopen zondag bij de introductie van de website Linkse Lente.

’s Avonds tijdens de Commissie Bestuurlijke Vernieuwing waar het meedoen aan de Digitale Stemwijzer ter discussie stond: “Stemmen doe je met je hart, je gaat toch geen advies uit de computer opvolgen”.

Gelukkig komt er woensdagavond een netwerkmannetje.

Tot die tijd verstoken van internet, loggen met een omweggetje.

Linkse Lente

Dit weekend zat ik het grootste gedeelte van de tijd bij het GroenLinks festival Linkse Lente.

Erg inspirerend en ook gezellig. Helaas heeft ons thuisnetwerk het begeven waardoor mijn stukjes even tijdelijk kort zijn en met een omweg gaan.

Het vooruitzicht op een Linkse Lente is helemaal goed. De weersvoorspelling voor het draadloze netwerk wat minder.

Morgenavond vrij, tijd voor stukjes

Vaak terugkomende paradox: als er veel te doen is, veel over te schrijven, maar weinig tijd.

Vanavond de opening van Africa in de Picture.

Opening, premiere en openluchtvoorstelling in Oud-West.

Prachtige film, veel bezoekers, maar om half twee s’nachts lukt het niet meer om daar iets zinnigs over te schrijven.

Morgenavond vrij, hoop dat ik dan mijn aganda kan navertellen.

Wederom een superavond Gaaf dat je kan zeggen dat je tot zo laat gewerkt hebt en dat je heftig aan relatiebeheer gedaan hebt, terwijl de vertaling ook zou kunnen zijn; mocht op een zwoele zomeravond naar een prachtige film kijken en daarna lekker op het terras van Alverna napraten. En dat noemen ze dan werk!

Alleen de webjournalistieke vaardigheden zijn om half twee niet meer aanwezig, dus ook dit zal weer moeten wachten.

geen tijd

Net pas terug van ons zeer geslaagd stadsdeeluitje.

Wil nog wat met het afgelopen cultureel weekend, mijn eerste full speed werkdag en met vandaag.

Nu is het te laat en kan vandaag niet meer, maar de wens blijft bestaaan, wellicht morgen beter

Broertje

Vanmiddag na onze DB vergadering zat ik even een sigaretje te roken op het bankje op het binnenterrein van het stadsdeelkantoor.

Opeens komt er vanuit het niets, ik zat te mijmeren, een jongeman nog net niet op mijn schoot zitten.

“Hey, hoi, hoe istie met jou” zeg ik enthousiast.

Tegelijkertijd zie ik mezelf en hem in een flits zitten op dit bankje met alle kantoorramen op het binnenterrein.

“Het is mijn broertje hoor” zeg ik opeens snel verontschuldigend tegen de collega die naast mij zit..

Mijn broer werkt sinds een tijdje bij de sociale dienst die ook bij ons in het gebouw gevestigd is.

Voor mij komen hij en zijn begroeting heel vertrouwd en gewoon over.

Ik realiseerde me opeens dat voor anderen een stadsdeelvoorzitter met iemand bijna op schoot er tijdens werktijd toch wel wonderlijk uit zou zien.

Ik schoof toch maar een stukje op.