“Aha, een typisch gevalletje van het stofje van Rob”
Mijn gezelschap schoot in de lach.
Alhoewel het stofje volgens de natuurlijk rap bevraagde wetenschappers waarschijnlijk niet bestaat, wist mijn gezelschap onmiddelijk waar ik op doelde.
“Ach een typisch gevalletje van het stofje van Rob”.
Ik hoef het niet eens uit te spreken om zelfs bij het denken al in de lach te schieten
Het stofje zal dan niet bestaan, viraal is het wel: het ligt lekker in de mond, bevat een paradoxaal medicijn en vormt een gevaarlijk besmettingsgevaar waardoor de kans groot is dat “het stofje van Rob” hoge ogen zal scoren voor de nieuwste aanvulling in de Dikke Van Dale.
Ach en als het uitspreken van deze bezwering nu eens effectief medicijn blijkt te zijn om het relativeringsvermogen van politici aan te zetten en daarmee onmiddelijk een bestrijding van de door hem gesignaleerde kwaal blijkt te zijn, dan zijn we toch allemaal gelukkig?
