Alweer een sprookje:

Vanochtend werd ik voor het stadsdeelkantoor, vroeg en koud, opgehaald door De IJskoningin.

Samen met deze hoogwaardigheidsbekleedster mocht ik de hernieuwde basisschool De Waterkant openen.

Aan haar arm mocht ik door een erehaag van kinderen en ouders om eerst samen het nieuwe logo van de school en daarna de hernieuwde school te openen.

De Waterkant heeft een geheel nieuwe verdieping bovenop de school gekregen en daarmee zijn de (destijds door mij nog met veel pijn en moeite neergezette noodlokalen) overbodig geworden en verdwenen.

De feestelijke opening markeerde (bijna) het einde van een langdurige en soms tot wanhoop leidende bouwperiode: eerst een deel van de school tijdelijk verhuizen, in de school dagelijks last van bouwwerkzaamheden, daarna weer terugverhuizen en nog een lange en moeizame periode van na oplevering.

Petje af voor het doorzettingsvermogen van het team, de directie en de kinderen.

Het was geen gemakkelijke bevalling, maar wat een prachtig kind!

Alle lokalen waren vandaag ingericht als winterpretpaleisjes waar een levend ganzebordspel gespeeld werd. Aan het eind van de ochtend sloot het feest af met een rappende directie en daarna de neef van Ali B, Yes-R.

Vrijdagavond vieren team en ouders hun nieuwe school nog eens dunnetjes over.

Vervolg op het sprookje van gisteren wordt vervolgd.