Het feest der democratie hield mij bezig tot kwart voor twee s’nachts, toen pas lukte het mij om de kroeg na afloop van de raad te verlaten.

Ik houd dat niet veel langer vol, maar dat hoeft ook niet.

Geheel conform gewoonte probeer ik op de fiets terug naar huis nog de contouren voor een stukje op mijn log te dichten.

Hoe later het uur, hoe minder succesrijk, maar toch.

Ik had een blije dag vandaag.

Vanmiddag maakte ik tijd om bij de installatieraad van de Centrale Stad te zijn, net als vier jaar geleden.

De ultieme start van een nieuwe bestuursperiode voor Amsterdam.

Al kom ik uit een stadsdeel en zijn we daar ook volop met van alles bezig, ik vind het mooi om de nieuwe gemeenteraad zijn plek te zien nemen.

45 mensen die na hun installatie samen er voor Amsterdam weer iets moois van willen gaan maken.

Ook al ben ik daar niet direct bij betrokken en stop ik, de energie die daar van uit gaat inclusief de publieke bespiegelingen over de verkiezingsuitslag en hoe daar mee om te gaan, ik kan daar oprecht van genieten.

Na de raad en het bespreken van wat onderhandelingsbeslommeringen, snel door naar het feestje voor Stefan die vandaag mocht vieren zonder het zelf te weten (suprise!) dat hij zich al twintig jaar inzet voor goed taalonderwijs en daar door heel veel mensen enorm om gewaardeerd wordt: de zon scheen even voor hem en op hem.

Direct daarna door naar het afscheid van collega Hans Luiten uit Bos en Lommer, waar ik eerlijk tegen een partijgenoot bekende: het is dat ik al een partij heb en weet waarop ik wil stemmen, anders stemde ik nu accuut voor Hans: zijn bewogenheid, de opgave waar hij voor stond, de betrokkenheid: wat heeft hij het goed gedaan en wat deed hij het goed tijdens zijn afscheid.

Als klapstuk van de dag mocht ik de eerste vergadering van de nieuwe raad voorzitten.

Ze hadden me na de eerste formaliteiten meteen mogen afzetten en een nieuwe (tijdelijke) raadsvoorzitter mogen benoemen, maar deden dat niet.

Na vier jaar niet de raad mogen voorzitten vanwege het dualisme, mocht ik vanavond wel.

Ik genoot van mijn plek en de mogelijkheid om eindelijk een actieve rol te mogen spelen tijdens de raadsvergadering.

En dat in de volle wetenschap dat ik bezig was een club te installeren die het straks zonder mij verder heel goed gaat doen.

Ik zal niet ontkennen dat mijn vrolijkheid ook bepaald werd door het feit dat de PvdA in de centrale stad sneller dan ik van ze gewend ben en ook eenduidiger dan ik eerder heb gezien de keuze maakte om samen met GroenLinks in eeerste instantie de coaltievorming voor Amsterdam te bespreken.

Maar mijn finest hour vandag zat hem toch echt in het mogen voorzitten van de raad waarin de raadsleden voor de komende vier jaar hun plek innamen.