Maandag geen stafdag meer!

Vorige week ook al niet, maar toen was het Pasen.

Morgen huil ik daar nog niet om.

Maandag stap ik gewapend met mijn Waterkant tas in de trein naar Antwerpen.

Het afscheidcadeautje van het stadsdeel: een reisje naar Antwerpen om te onthechten en te ontspannen en even helemaal alleen te zijn.

Ik ga daar enorm van genieten.

Gewapend met mijn tas.

De tas is een cadeautje van de Waterkant. Zij zagen met altijd sjouwen met “een veel te grote tas” en maakten een hele persoonlijke, op maat voor de sjouwlast die ze me toewensten en met een prachtige foto van de kinderen die het feest van het bereiken van het hoogste punt van hun nieuwe schoolverdieping vierden.

Gewapend met de moeie voetengel en de chocolaatjes van mijn dochter.

Gewapend met de indrukwekkende Oudwestnu afscheidskrant die het stadsdeel voor mij heeft gemaakt.

Op pad met het ontroerende en beeldschone Bedankboekje van het Oud-Westse Onderwijs.

Met de Story en Priv