Ik kon het niet laten.
Wel eerst toestemming gevraagd: “meneer is dit uw dochter, ik wil zo graag een foto van haar maken”.
“Nee ze is niet van mij, maar van het winkeltje hiermaast, maar het mag hoor”.
Ik zag haar toen ik langs de stal liep op haar rug, net boven de groentenbak uit, met volle concentratie die paprika’s mini-komkommers en de tuinbonen aan het inspecteren.
Ze wilde graag op de foto en keek aandachtig naar het resultaat op mijn beeldschermpje.
Oproep: meld vergelijkbare gevallen als Hirsi Ali
22 mei 2006
GroenLinks wil weten van hoeveel vluchtelingen de naturalisatie is ingetrokken omdat ze valse persoonsgegevens hebben gebruikt. Hoeveel mensen bevinden zich in een vergelijkbare situatie als Ayaan Hirsi Ali? GroenLinks roept advocaten op om deze gegevens (zo nodig anoniem) te melden.
Het intrekken van de naturalisatie van Ayaan Hirsi Ali is onrechtvaardig en toont de hardvochtigheid van het huidige asielbeleid. Vele vluchtelingen gebruiken uit angst valse persoonsgegevens. GroenLinks roept alle advocaten op om vergelijkbare gevallen (zo nodig anoniem) te melden. Van hoeveel vluchtelingen is de naturalisatie ingetrokken omdat zij valse persoonsgegevens hebben gebruikt? Wij zullen die gegevens gebruiken om er in het debat met de regering voor te pleiten dat zij evenmin als Hirsi Ali hun nationaliteit dienen te verliezen.
Een grote meerderheid van de Tweede Kamer heeft minister Verdonk opgedragen om terug te komen op de denaturalisatie van Ayaan Hirsi Ali. GroenLinks heeft die motie gesteund. Maar GroenLinks vindt dat die beleidslijn ook moet gelden voor alle andere vergelijkbare gevallen. Als vluchtelingen zonder kwade opzet hebben gelogen over hun persoonsgegevens, is dat nog geen reden om hun nationaliteit af te nemen. Terecht dat Hirsi Ali dat in haar persconferentie ook stelde. Advocaten kunnen ons helpen om voor hen op te komen door alle vergelijkbare gevallen te melden bij groenlinks@tweedekamer.nl
Femke Halsema
Vrijdagavond waren we bij een concert van de Dijk:
bepaald niet voor het eerst en zeker niet voor het laatst, maar de setting was bijzonder.
Wij zagen de Dijk in P60 in Amstelveen.
Maar een half uurtje fietsen dus zeker te doen.
P 60 kan 650 mensen bevatten, dus voor een concert als dit is dat wel heel intiem.
Je vraagt je af of het
Foto: Emmelie Versteeg
Woensdagmiddag ging ik even kijken bij de afsluiting van de KrisKras van WG Kunst.
Tim was naar Elleboog en dat gaf net een uurtje tussentijd.
Bij prachtig weer midden in het groen op het WG-terrein.
Vanuit een bankje in de zon voor de deur zag ik kinderen gaan en komen: de naschoolse opvang, de creche, de peuters, kleuters en de groteren.
Allemaal kwamen ze hun eigen kunstwerken ophalen of weer nieuwe maken.
Tegenwoordig hebben ze bij WG kunst ook een muziekleraar, dus klanten van kinderen op de djemb
Waar een klein land groot in kan zijn.
De afgelopen 48 uur leveren spannende televisie, waanzinnig grote woorden, kleine mensen, smalle geesten en waanzinnig veel verwarring op.
Verwarring en verbazing.
Maak het groot, zet het in de krant, huiver voor de wereldpers en de verwarring en verbazing zijn verlammende voertuigen.
Ik geniet ondertussen.
En niet omdat ik als linkse rakker geniet van de ellende van de VVD (mooi meegenomen, maar daar gaat het even niet om).
Ik ben er van overtuigd dat de afgelopen 48 uur belangrijk zullen zijn voor de straks aangebroken recente geschiedenis.
Verwarring en verbazing kunnen leiden tot nieuwe inzichten. Die nieuwe inzichten zijn hard nodig, dus kom maar op.
Ik heb deze rel niet nodig om overtuigd te zijn van het feit dat ons asielbeleid en de starre uitvoering daarvan niet deugen.
Ik vind het wel verbazingwekkend dat er een bijna kamerbrede meerderheid is om een uitzondering te maken.
Zouden ze vaker met deze overweldigende meerderheid moeten doen.
De ellende in het echt rechtse deel van de VVD kan mij niet groot genoeg zijn en de schade aan die kant ook niet, maar om nu collectief over Verdonk heen te vallen terwijl ze doet wat ze altijd deed en het in dit geval op geen enkele manier goed had kunnen doen, vind ik op zijn zachts gezegd lichtelijk hypocriet.
Ik huil graag mee met deze wolven, daar niet van, maar echt zuiver is het niet. Daarnaast hoop ik stiekum dat Verdonk nog even in de race blijft en de VVD daarmee zo star en rechtlijnig rechts wordt/blijft dat de kiezer straks echt iets te kiezen heeft.
Voor mij mag deze verwarring ook opleveren dat mensen weer een beetje na gaan denken: hoe je het ook probeert, deze zaak is niet in one liners te vatten, mensen die dat wel doen maken zich in mijn ogen redelijk belachelijk, maar ja de voorpagina’s van kranten vragen daar nog wel steeds om.
Regels zijn regels werkt niet, heeft het ook nooit gedaan, maar het leek een beetje uit om dat te vinden.
Wellicht, na deze week toch weer wat meer in zwang?
Als de Kamer na haar collectieve verontwaardiging van gisteravond ook maar een knip voor de neus waard is (ik geloof in het systeem, dus ik vertrouw daarop), dan gaan ze vanaf vandaag aan de slag met de vraag wat hun optreden van gisteren betekent voor hun evaluatie van het asielbeleid.
Als daarmee ons beleid weer wat menswaardiger wordt, zijn verwarring en verbazing precies wat ze zouden moeten zijn: voertuigen om door ervaring te leren en bij te stellen.
Gebeurt dat, dan vind ik het helemaal niet erg dat we nu even de risee van de wereldpers zijn.
“De nacht van Verdonk” die leidde tot een menswaardiger asielbeleid, een boosaardige paradox die van mij de geschiedenisboekjes mag halen.
Bij mijn afscheid kreeg ik veel theaterbonnen.
Veel mensen wensten mij een andere avondvulling toe dan het steeds maar vergaderen, waar ik ze heel dankbaar voor ben.
Afgezien van stadsdeelgebonden of functiegebonden voorstellingen, leefde ik cultureel gezien vanwege mijn vele avonden weg soms maanden in een ledige woestijn.
Ik was veel weg en met deze bonnen had ik zo nog een paar avondjes van huis kunnen zijn.
Ik heb mijn bonnen ingewisseld voor een avondje Alegria van Cirque du Soleil voor het hele gezin.
Maar wel voor een hele bijzondere voorstelling: de benefietvoorstelling die Cirque du Soleil geeft voorCircustheater Elleboog op 22 juli.
De hele opbrengst van deze voorstelling gaat naar Circus Elleboog. Circus Elleboog kan dat hard gebruiken. Zij zorgen al jaren voor onvergetelijke circusmiddagen voor kinderen en hebben daarnaast een boel projecten voor kansarme jongeren terwijl hun subsidieinkomsten teruglopen.
Het mes snijdt zo wel aan heel veel kanten: avondje uit met het hele gezin (nu ook de lusten) en het geld gaat direct weer terug naar een prachtig amsterdams cultureel initiatief.
Toen ik boekte waren er best nog wel een paar plaatsen vrij, dus voor wie ook juist op deze avond wil, boek online
Het duivelse oorkussen en het Calvinistische “wees nuttig” duiveltje voeren een verbeten doch speels kussengevecht over mijn hoofd heen.
Soms rake klappen, dan weer geschater.
’s Nachts rennen mijn gedachten rondjes en droom ik van het “oude” werk waarin ik dan nog heel veel te doen heb.
Overdag ligt alles open, maar plan ik alsof ik nog steeds vijf kwartier in
Copyright Mick Vonk
Ik vind hem prachtig.
Genomen tijdens het vaaruitje van de uitwisselingsgroep.
Heineken mag hier trots op zijn
Zondagmiddag borreltijd.
Op tafel de laptop.
Google Earth on.
Onze uitwisselingsgast Alex, hij heet anders maar dat vindt hij te moeilijk voor ons, laat ons The Bronx zien: zijn huis, de kerk, de route naar school, de school.
Even later de Dominicaanse Republiek waar hij vandaan komt (google doet nog geen straatnamen daar), ah hier het paleis van de president, daar het gebied waar de toeristen altijd komen.
Later Mick die Amsterdam laat zien, hier paleis op de Dam, en kijk zo hebben we vanmiddag gevaren, daar zijn we morgen.
Erg leuk.
Vanwege het uitwisselingsprogramma van het Amsterdams Lyceum met New York, hebben wij vanaf vandaag een New Yorkse Dominicaanse scholier in huis.
Een week de Bronx verruilen voor Amsterdam en in oktober het tegenbezoek.
Vandaag voornamelijk vechten tegen de jetlag.
Tijdens de moeilijkste uurtjes (beter niet gaan slapen) keken we Ocean Twelve vanaf de bank: mooie plaatjes van Amsterdam zonder moeie voeten , te krijgenmaar wel met veelvuldig knikkebollen.
Vanaf morgen begint het echte ontdekken van Amsterdam pas denk ik.
We zijn dus even gastgezin.
Grappige bijkomstigheid is dat iedereen thuis helemaal beleefd en aardig en behulpzaam is.
Voorbeeldig en aangenaam voor eventjes.
