Volgens mij is er in heel Frankrijk geen dorpsplein waar niet Jeu de Boules gespeeld wordt.

Overal zie en hoor je de mensen spelen.

Het geplof of gekets van de ballen is net zo vertrouwd als het geluid van de krekels in het groen.

Hele pleinen vol, meerdere groepjes, spelanalyses, meetlinten met tussendoor een praatje, een lach, een pijp en na afloop Pastis.

Tijdens de vakantie schoot in een flits door me heen “dat zouden we moeten doen, iedere nieuwe Amsterdammer een set Jeu de Boules ballen geven.”

Uitstekend voor het onderling contact

Thuisgekomen las ik in de krant dat op de nationale naturalisatiedag in Amsterdam iedere nieuwe Amsterdammer een Delfts Blauwe aardappel had gekregen en ik schoot in de lach.

Met de stromende regen van vandaag, zie ik onze pleinen ook nog niet direct vollopen met enthousiaste spelers en thuis bij de piepers is vast huiselijker.

Tja, wellicht een taak voor de nu zo sterk gestimuleerde gaming industrie dan maar: een virtueel Jeu de Boules spel compleet met digitaal dorpsplein, het geluid van de ballen, platanen, een Cafe de la Place en een stralend zonnetje?