Nog steeds niet klaar…
Alles leuk en aardig en alleen maar positief, maar het kost wel tijd dat interactief zijn.

Thuiskomen van het congres, gelukkig herinnert dochter Lotte me eraan dat ik haar en haar filmproduktieteam morgenochtend naar Egmond zou brengen voor opnames (afrijtijd 9 uur op zondag, au).

Bloggen over het congres en direct daarna aan het werk voor mijn achterstallig Hyves beheerwerk voor het Nivon Pinksterkamp, morgenmiddag weer een vergadering dus al het nieuws en de afspraken moeten wel goed in de diverse discussiegroepen staan en dat had ik op me genomen, dochter activeren om haar leeftijdsgenoten via MSN en Hyves weer eens op te zoeken om daar naar suggesties voor het jongerenonderdeel te laten zoeken (heeft ze zelf aangeboden).

Ondertussen lees ik de langsschietende blogs van de congresbezoekers, hetgeen op dit nachtelijk uur leidt tot de verrassende persoonlijke constatering leidt dat bloggers hele actieve en delende mensen zijn, maar in de discussie op zo’n congres niet de boventoon voeren terwijl ze tegelijkertijd toch een belangrijke rol vervullen in verslaglegging en opiniering rond zo’n congres, een aandachtspunt voor de insteek op het onderdeel debat over partijcultuur en imago want onze GroenLinks Hyvers en Bloggers vormen een onmisbaar onderdeel voor een brede discussie die verder reikt dan de lezers van Volkskrant, NRC en de GroenLinkswebsite en die ook een ander publiek bereiken.

Tevreden zie ik mezelf op een van de blogs terug op een foto voor de stand van onze Open Source werkgroep waar ik vol goede voornemens maar weer eens een demonstratie CD Linux meeneem: ik propageer het wel, maar heb het zo druk interactief te zijn dat ik mezelf het leerproces van overstappen niet gun, hoewel ik open source blog, bestuurt windows de rest en ik neem me wederom voor mijn leven te beteren.

Of ik het rustig had nu ik “uit de politiek” was, vroeg iemand mij op het congres.
Nou nee dus, maar ik geniet nog steeds.
En nu naar bed want dit wordt wel weer heel stream of consciousness en de FemFem wijst mij morgen feilloos de weg, maar de ogen open houden, zal ik toch echt zelf moeten doen.