Zodra ik zwem, kom er na zo’n vijf baantjes een vorm van vloeibare trance over mij heen die maakt dat ik niet veel van de omgeving meekrijg.
Dat ik toch niet helemaal weg ben, bleek vandaag toen ik opeens in mijn ooghoek een zwembroek met “Spank” op de bilpartij zag langskomen.
In de lach schieten met je mond onder water levert een behoorlijke slok water en een ingewikkelde proestpartij op, weet ik nu.