Maand: juni 2007

“Het kerkje van Hannie”.
Tijdens al mijn Oud-westse jaren was dat de gangbare en soms ook liefkozende naam voor Het Gasthuis op het WG-terrein, het kerkje van Hannie.
We vergaderden er soms, er was soms een feest of een bijeenkomst van de Ouderen Adviesraad, maar nog nooit zag ik het kerkje tijdens een dienst in gebruik.

Vandaag was “het kerkje van Hannie” zichtbaar en voelbaar het kerkje van Hannie.
Hannie overleed afgelopen dinsdag en vandaag was er een dienst van Woord en Gebed in haar kerkje, met haar gemeente en in haar stadsdeel.
Na 12 jaar voor GroenLinks stadsdeelvoorzitter van Oud-West geweest te zijn en nog vele jaren langer betrokken bij Het Gasthuis, namen we afscheid in haar kerk begeleid en omringd door veel mensen uit haar gemeente. Aan alles was merkbaar dat Hannie daar liefdevol omringd werd door de mensen uit de gemeente van het Gasthuis.
In haar politieke leven wisten we van haar kerkje en kenden we meer of minder haar diepe betrokkenheid bij de kerk.
Hoe betrokken, bleek mij eigenlijk pas vandaag bij de mooie warme dienst in haar kerkje.

Voor het eerst sinds lang weer bij de opening van het Vondelpark openlucht seizoen.
Het was weer erg druk als vanouds, veel security, nieuw volgens mij net als geen kinderen op het podium.
Het geluid was zwaar matig, maar gelukkig kende het publiek massaal de nummers van Acda en de Munnik zodat het geluid via het publiek toch verder droeg.

Verder was ik jarig vandaag maar vierde dat niet, tenminste dat dacht ik.
Man en kinderen zongen mij liefelijk uit bed en verblijden mij met een prachtige parasol voor op het dakterras, een DVD van de Kaiser Chiefs en mijn eerste HD DVD omdat mijn nieuwe computer dat aan kan.
De digitale community had ook lak aan het niet vieren: de felicitaties stroomden via Hyves email en sms binnen en ’s avonds werd ik in Second Life het middelpunt van een voor mij georganiseerd feest met champagne, taart met kaarsjes, ballonnen, rozen en spuitende champagne, gaaf.

Een hele blije Mick!
En met hele goede reden.

Na studeerkamp in Aubenton, volledige annexatie van onze slaapkamer als prikkelvrije studeerkamer (zo prikkelvrij dat hij in zijn pauzes een zwaar ouderwetse kinderbijbel heeft gelezen en alvast een musicallied over studeren heeft gecomponeerd) zit het er op.
Zijn eindexamen is klaar.
Het eindexamenbaardje (je hebt per slot van rekening in die drukke studietijd geen tijd om je te scheren en als alle manlijke eindexamenkandidaten dat doen val je zomaar in een goed eindexamengebruik) blijft nog even tot de uitslag.
Die komt op 14 juni.
De blijdschap en opluchting in huis is alvast heel groot en de wasvouwachterstand heb ik vandaag met liefde ingelopen op die nu opeens zo lege slaapkamertafel.

De Band als in “The Band” was er ook volop.
Vrijdagavond los op Oh My God, de ouders van de zanger bijna mijn buren op het kampeerveld en met als afsluiting natuurlijk Oh My God van de Kaiser Chiefs.
Zaterdagavond veilig en vertrouwd om Dick Hout en de Planken, bijna de huisband van de VU tijdens mijn studie en spelend op ons trouwen een band waar ik dus wel een band mee heb.
Zondagavond, eigenlijk ingezet voor de jongeren, Quality Export.
De muzikale band tussen Ierse Folk Punk en de traditionele volksdansmuziek binnen het Nivon van vroeger werd snel gevonden: van jong tot oud stond op de dansvloer bij een spetterend optreden. De onbetwiste hit van het Pinksterkamp 2007, gelukkig verkochten ze een CD om thuis verder te kunnen genieten.
Her en der nog wat ongeruste moeders die hun kinderen door de zaal zagen pogo’en en stage diven, maar op zijn Nivon’s zonder gevaar voor de kleintjes en de voorzichtige dansers.
Op zo’ n feest weet je als stagediver zeker dat je opgevangen wordt. De drummer die na het optreden niet alleen zijn drumstokjes de zaal in zwiepte maar ook zeer enthousiast zijn ouders bedankte voor het feit dat ze op het Pinksterkamp kampeerden, illustreerde het thema band daarmee nog eens extra mooi.
Aan het begin van de nacht gaven zij samen met de percussiejongens van circus Poeha nog een spontane akoestische afterparty op het jongerenveld waar ik op gepaste afstand samen met de ouders van de drummer nog enorm van heb genoten. Het was dan wel niet nachtelijk stil op het jongerenveld, maar wel erg saamhorig en muzikaal.
Maandag sloot de salsa jongeren groep Fuego van de Muziekschool Amsterdam het Pinksterkamp muzikaal af waarbij de deelnemers aan de workshop salsadansen ruim de gelegenheid kregen het geleerde in praktijk te brengen.
Als we het gastenboek mogen geloven, dan kunnen we de muzikale programering van dit jaar zo kopieren naar volgend jaar.