Gisteravond een weer heel inspirerende bijeenkomst met het strategiepanel van GroenLinks.
Een zo’ n vergadering per week en ik voel me weer helemaal waar ik wezen wil: brainstormen, meedenken, leuke en waardevolle dingen bedenken en half en half in de evenmentenorganisatie.
Het huiswerk stond vanochtend al vroeg in de mail.
Elk van de leden van het strategiepanel adopteert twee strategische dilemma’s/discussiepunten en werkt dat verder uit naar sprekers, stukken, webbijdragen, stellingen en organisatievorm voor het weekend in september.
Ik kreeg op het gebied van de electorale strategie de discussiepunten: Elite versus volkspartij en het betrekken/bereiken van nieuwe Nederlanders toebedeeld. Gelukkig mag ik er nog even over denken en zoeken (kunnen we niet ook een elitaire volkspartij zijn? volgens een deel van onze kiezers met geld, status en studerende kinderen, lijkt het er op dat dat best mag, maar willen we het zo en als niet wat doen we er dan aan etc.)

Overdag deels gevangen in de fascinatie voor het wordingsproces van zoon Tim. Sinds kort is hij in de boxershorts.
Hij wil af van de onderbroeken met muis, Snoopy en autootjes. Zijn eerste boxershort trok hij drie dagen niet meer uit, en showde hij veelvuldig.
Toen ik vandaag een tweede kocht, verzuchtte hij blij “Ja mam, het is tijd dat ik volwassen word, toch?” Bij deze derde benjamin denk ik daar heel anders over, hoe kleiner hoe beter, maar dat mag hem verder niet hinderen in het gewoon groot worden en daar trots op zijn.
Zijn tevredeheid over de boxer leidde tot het veelvuldig hoog optrekken van de boxershort en trots ragen of hij niet goed stond.
Ik buig mij toch gemakkelijker over electorale strategie dan dat ik dat jongetje van 9 vertel dat te hoog opgetrokken boxershorts eigenlijk een beetje raar staan.