Vandaag een dagje Women Inc., want morgen andere verplichtingen.
Een programma dat zo vol was, dat je de weg in het spoorboekje kon kwijtraken, maar ook heel inspirerend was als je gewoon bij het drinken van de koffie al met volstrekt onbekende dames in gesprek raakte (leuk kennis te maken, trouwens).
Bij de koffietafel voorspelde een golf van flitsen en fotografen dat Prinses Maxima rakelings langs ons heen zou komen, niets voor gedaan dus.
Ik was getuige van het moment waarop een aanklampende dame wel heel erg emotioneel werd toen ze Maxima vertelde over het onrecht dat vrouwen wordt aangedaan door de verdeling van geld en macht over de sexen: confronterend ook wel, je zo laten gaan en het onrecht zo groot en onoplosbaar maken, lost het vast niet op, aan de andere kant meende ze het wel tot in het diepst van haar wezen.
Het enige onderdeel van het van te voren bedachte programma dat ik wel haalde, was het luisteren naar de Masterclass van Mathilde Santing, twee uur lang genieten: niet alleen van het zingen der masterclassers, maar ook van de rake en toch liefdevol gegeven tips, een aantal songs zal ik na vandaag nooit meer hetzelfde beluisteren. Jammer dat Mathilde Santing vandaag zelf niet echt zong, doet ze morgen wel om 15 uur, maar dan heb ik al een afspraakje met Al Gore (z’n film dan).
Wat ik niet verwacht had, maar wel gebeurde, was dat ik me in de setting van de grote zaal, toch liet betoveren door het fenomeen Segolene Royal en het effect dat zij op een zaal vol vrouwen had: met haar verhaal over haar presidentscampagne, het vechten tegen de beeldvorming van incompetente vrouw en de bewogenheid waarmee ze de sociale issues op de kaart zette, gaf de zaal wel een heel sterk gevoel van “wij vrouwen voor beter” gevoel, en eerlijk toegegeven voelde dat best heel lekker.
Een topdag met voorbeeld en topvrouwen.