Maand: mei 2008

Foto’s: Bill Crompton

Vrijdagavond en feestje ter ere van twee jaar Rood Groene coalitie in Amsterdam.
De columns door de fractievoorzitters over waar ben je jaloers op bij de andere partij een erg leuke insteek met hilarische uitkomsten, het tweegesprek op de bank tussen Lodewijk en Maarten een beetje flets, de temperatuur zinderend, dus veel wandelganggesprekken buiten, de muziek voornamelijk een dreunende basline die mij maar matig aan het dansen kreeg, de sfeer uitstekend en natuurlijk weer veel mensen waarvan het leuk is ze weer te zien en te spreken

Wie is vredesnaam KvH en waarom wil die vriendjes met me worden?
Achter dit verzoek zat een 10 jarig jongetje, waarom hij bij nijn Hyves uitkwam weet ik niet…
Vandaag kreeg ik tegelijkertijd in een van de vele social software netwerken, deze video waar ik hartelijk om moest lachen.
Druk, druk, druk.

Vandaag een wel hele informatieve dag:
’s ochtends als gast aanwezig bij de eindpresentaties van studenten van de UvA voor het vak Informatiemanagement in de Praktijk.
Deze studenten volgen als laatste vak voor hun afstuderen dit vak waarbij ze voor gemeentelijke/maatschappelijk relevante partijen oplossingen bedenken op het snijvlak van ICT en maatschappij.
Hun kennis en vermogen om nog in het maakbare ipv het haalbare te denken, levert steeds maar weer hele creatieve en onvermoede oplossingen voor vraagstukken die binnen staande organisaties niet met eenzelfde open denkvizier bekeken worden.
Deze keer was ik zelf weer als een soort “opdrachtgever” betrokken omdat een groep studenten voor het BOA project NASA in de Klas de online samenwerking en kennisdeling ondersteunt.
Zij hadden een flitsende en overtuigende presentatie: hoewel alles nog in de beginsteigers staat, de omgeving echt nog een test is en er nog heel veel moet gaan gebeuren, maakte de presentatie goed zichbaar wat en hoe het zou kunnen zijn als dat ook allemaal gebeurd is.
Verder mocht ik ook nog meegenieten van een presentatie waarin een lespakket ter bevordering van meer vrouwelijke studenten informatiekunde werd gepresenteerd (veel nadruk op informatie en communicatie, minder op techniek want dat laat vrouwen toch nog steeds sneller afhaken), een toolset om online gokverslaafden richting hulpverlening te krijgen, een fotowedstrijd voor Amsterdammers om hun buurt positief danwel negatief van beeldmateriaal te voorzien en een omgeving om de resultaten van beginnend wetenschappelijk onderzoek te delen.
Aan mij is het dan weer in de collegebanken zitten en meekrijgen met welke theorie

Terwijl ik door diverse digitale druktes mijn eigen digitale hobby bijna vergeet, keerde GroenLinks zichzelf afgelopen zaterdag compleet binnenstebuiten.
In het prachtige gebouw van de Haagse Hogeschool ontvingen we diverse gasten van allure:
De haagse slagwerkgroep die met een solo voor (op) een cactus de zaal in participerende geluidsbeweging kreeg, met een fruitcocktail de zaal ritmisch maar ook tegen elkaar in aan het klappen kreeg (ananas, appel, peer banaan en soms een druif er tussen door om het tegengeluidhoorbaar te maken).
Max van Weezel die met een column niet per definitie echt vreesde voor de toekomst van GroenLinks en afsloot met het geruststellende “wie niet in wonderen gelooft, is geen realist”
Alexander Rinnooy Kan, en Ton Withagen over kansenpolitiek in een open wereld met de introductie van het idee om alle ballenbakken van Mc Donalds te vervangen door (onderwijs)loopbaan adviesbalies en de introductie van de term WANpartijen, met een programma gebaseerd op Wantrouwen, Angst en misplaatst Nationalisme.
Liesbeth van Tongeren en Niek Koning over de Groene (GroenLinkse!) Globalisering waarbij me bijbleef dat we zo snel mogelijk moesten stoppen met de eerste generatie biobrandstof omdat je zo “eten in de tank stopt” en bijdraagt aan de voedselcrisis.
In trends en tegentrends onthulde Femke de eerste doorkijkje naar haar nieuwe pamflet, waarin o.a. ons consumentengerdag tegen het licht gehouden wordt, jurkjes kopen als shortcut to happiness en het keeping up with the Joneses en werd gediscussieerd met Paul Schnabel en Sadik Harchaoui.
Veel goede gasten als extern adviseur, veel GroenLinksers niet alleen ter plekke maar ook via de live stream. Voor het eerst kon er smssend een vraag gesteld worden of gestemd worden en konden de thuisblijvers hun commentaar via het web in de zaal zichtbaar maken.
Ook ons imago werd binnenstebuiten gekeerd en interactief verkend: je eigen avatar maken, de top 10 van GroenLinkse muziek samenstellen, slogans maken op t-shirts, kijken of je biologisch van niet biologisch kunt onderscheiden als je het eet, bekijken wat de inhoud van je ijskast over jezelf zegt en natuurlijk je milieubewustzijn testen en nog veel meer. Vooral leuk omdat iedereen zo bijdroeg aan het imago van GroenLinks en de resultaten ook weer op de website terug te vinden zullen zijn.
Met het tot slot aanbieden van het idealenpakket van DWARS GroenLinkse jongeren, hun bijdrage aan de toekomst van GroenLinks bleek heel geruststellend als afsluiting van de dag dat we ons over onze toekomstige GroenLinkse politici geen zorgen hoeven te maken, hun verhaal stond als een huis en de boodschap dat de idealisten van vandaag de realisten van morgen zijn een mooie slotopmerking voor het afsluiten van de focusfase van het Toekomstproject. Nu onderweg naar het congres van november en vast gaan stellen wat we willen veranderen voor de GroenLinkse toekomst.

Winnende foto van Myrthe de Vries

Afgelopen woensdag trad ik weer een/mijn andere wereld binnen.
Als ik eenmaal langs het Apeldoorns kanaal rijd op weg naar Het Hallse Hull, ben ik helemaal los/thuis/weg.
Hoewel mobiel bij me, ben ik dan echt weg en word ik natuurmens, het genieten begint al daar.
Ter voorbereiding op het jaarlijkse Nivon Pinksterkamp, even wat eerder, niet alleen voor de organisatie maar ook nog even om de camping te ervaren voordat deze in een groot festivalterrein verandert.

Met als thema “Voetsporen” dit jaar, trokken we weer zo’ n 750 mensen die bij sprookjesachtig prachtig weer 3 dagen lang genoten van optredens, workshops, bandjes, kleinkunst, circus, samen eten en van elkaar.
De voetsporen kwamen overal terug, in de fotowedstrijd met prachtige resultaten (op de website te zien), heel letterlijk omdat vanwege het droge weer en het vele zand de meeste voeten zo onwaarschijnlijk goor werden dat de sporen van verblijf nog wel even op de voeten zullen blijven zitten, in de voetsporen die de massaal toegestroomde muggen -die het thema wel heel letterlijk opnamen- op onze lichamen trokken: ik geloof dat er niemand het kamp heeft verlaten met minder dat 50 muggebulten, in het verhaal van de Nivon directeur die vanuit de sporen van het Nivonverleden de lijn naar de toekomst met de te nemen keuzes uitlegde op een hele inspirerende manier, in de vele meters papier die met geverfde stempelvoeten bestempeld werden, in de schilderportretten in de voetsporen van bekende schilders, in de beeldhoudwerken, in de voetspoorzeepjes die we met kennelijk vooruitziende blik als organisatie aan iedereen hadden uitgedeeld…..
En natuurlijk in het gezamenlijk afsluiten van het kamp met het zingen van De Internationale!
Voetsporen/Roots/gewoon lekker jezelf zijn
Ik vind het tijdens het Pinksterkamp altijd weer helemaal terug!

Met het binnenhalen van Lotte van haar 5e klas Romereis en een zonovergoten bevrijdingsfeest bij de Havelaar, is thuiskomen van vakantie toch ook wel weer een feestje.