Winnende foto van Myrthe de Vries

Afgelopen woensdag trad ik weer een/mijn andere wereld binnen.
Als ik eenmaal langs het Apeldoorns kanaal rijd op weg naar Het Hallse Hull, ben ik helemaal los/thuis/weg.
Hoewel mobiel bij me, ben ik dan echt weg en word ik natuurmens, het genieten begint al daar.
Ter voorbereiding op het jaarlijkse Nivon Pinksterkamp, even wat eerder, niet alleen voor de organisatie maar ook nog even om de camping te ervaren voordat deze in een groot festivalterrein verandert.

Met als thema “Voetsporen” dit jaar, trokken we weer zo’ n 750 mensen die bij sprookjesachtig prachtig weer 3 dagen lang genoten van optredens, workshops, bandjes, kleinkunst, circus, samen eten en van elkaar.
De voetsporen kwamen overal terug, in de fotowedstrijd met prachtige resultaten (op de website te zien), heel letterlijk omdat vanwege het droge weer en het vele zand de meeste voeten zo onwaarschijnlijk goor werden dat de sporen van verblijf nog wel even op de voeten zullen blijven zitten, in de voetsporen die de massaal toegestroomde muggen -die het thema wel heel letterlijk opnamen- op onze lichamen trokken: ik geloof dat er niemand het kamp heeft verlaten met minder dat 50 muggebulten, in het verhaal van de Nivon directeur die vanuit de sporen van het Nivonverleden de lijn naar de toekomst met de te nemen keuzes uitlegde op een hele inspirerende manier, in de vele meters papier die met geverfde stempelvoeten bestempeld werden, in de schilderportretten in de voetsporen van bekende schilders, in de beeldhoudwerken, in de voetspoorzeepjes die we met kennelijk vooruitziende blik als organisatie aan iedereen hadden uitgedeeld…..
En natuurlijk in het gezamenlijk afsluiten van het kamp met het zingen van De Internationale!
Voetsporen/Roots/gewoon lekker jezelf zijn
Ik vind het tijdens het Pinksterkamp altijd weer helemaal terug!