Als het er buiten uitziet alsof het herfst is, je het voor het eerst sinds weken weer eens koud hebt en de regen langs de ramen stroomt, weet je het zeker: weer thuis.
Het internet op de camping deed het vaker niet dan wel en de wens om dat uit te proberen liep naarmate de tijd verstreek en de temperatuur steeg, steeds verder terug.
Voor het eerst sinds jaren dus een weblogvrije vakantie.
Het gemis aan de gebruikelijke uitlaatklep werd ruimschoots gecompenseerd door een vakantie met veel nieuwe mensen, veel franse contacten en heel erg veel praten.
Mijn frans heeft er nog nooit zo bloeiend bijgestaan als nu en de wens om dat dit jaar maar eens bij te gaan houden is onmiddelijk al ge-effectueerd door mail en telefoonconversaties in het frans, muzikaal omlijst door erg veel franse muziek.
Na tijden zwemmen tussen zon, zee en bergen, morgen weer aan het werk en de baantjes zwemmen in de sportschool