Auteur: admin

Bij het bijna dagelijkse kopje koffie bij de concierge op school, kwamen de moeders vandaag in actie:
de concierge is ziek, de hulpconcierge was er ook niet.
De was stapelde zich op.
Twee wassen per dag met thee, handdoeken en de schoonmaakdoekjes.
De

Het begint meteen zonnestralen te regenen:
de uit Amerika verscheepte DVD kwam binnen (helaas even geen tijd),
leuke gesprekken,
leuke telefoontjes,
een Linkse Lente roep van mijn partij
en tot slot
een nieuwe domeinregsistratie aangevraagd: dat bolletje is pas net geplant, dus heeft nog wat zonnestralen nodig om boven de grond te komen.

Soms is het even niet anders.
Dochter Lotte heeft PTA week: het leren moet ze zelf doen, maar kan haar ondersteunen en aanhoren en belonende activiteiten bedenken, zoals samen naar Grey’s Anatomy kijken, haar tophit en als extraatje naar de nieuwe serie Julia’s Tango.
Rekening houdend met het normale TV patroon, ONM als mijn enige TV-zwakte, Star Trek als nieuwe hobby van Tim (genetisch bepaald door de gedeelde voorliefde van Marco en mij) en het calvinistisch geloof dat je toch Journaal en AT5 nieuws moet zien, leverde dit pakket een marathon TV avond op:
6 uur nieuws, daarna AT5, even eetrust, ONM, Star Trek (okay de afleveringen over de Augments zijn iets fysiek gewelddadiger dan die met de Xindi, maar we blijven het spannend vinden), Tim naar bed en daar is alweer Grey’s Anatomy: Lotte smult en ik bergijp dat wel. Julia’s Tango, tja “Claire” uit ONM in de hoofdrol da’s alvast bekend, de boze huizenkoper en de wijnboer Pieter vast gecast als “lekker ding”, komen ook wel zo over.
Ik had andere plannen, maar heb me niet verveeld: als dit maar geen routine voor de maandavond wordt.

Op mijn tweemaandelijkse activiteit “Google jezelf” onder het motto, voor je het weet weet je dingen over jezelf niet, kom ik een interview met mezelf tegen op een website uit Groningen.
Het interview was erg leuk om te doen en heel nuttig voor het glasvezeltraject voor het Amsterdams Onderwijs waar ik bij betrokken ben, maar dat anderen dan wij in Amsterdam met dat interview iets deden, was mij nog even niet geworden, wel natuurlijk hier (met foto, maar dat was logisch want het is hun werk.

Beetje viraal enthousiasme dus.

En ja, stiekum vind ik dat best wel leuk, mijn enthousiasme mag graag verspreid worden.

Eindelijk weer eens een relaxede zaterdag:
kaartjes kopen voor The Scene in Paradiso, veiligheidshalve toch maar avond van te voren vast op de site ingelogd vanwege ook verkoop extra concert The Police (voor je het weet is de site overbelast zoals bij de KaiserChiefs). Bovendien vind ik het als fan leuk om dat op het eerst mogelijke moment te doen.
Daarna Boekenmarkt op school bij Tim, opbrengst gaat naar een project in Malawi, met deze keer een record aantal aan ingebrachte boeken (gelukkig hebben ze een afspraak met een opkoper die de restanten ongezien na afloop meeneemt).
Leuk om te zien wat er dit jaar uit is: naast de gebruikelijke boekenweekgeschenken van het jaar daarvoor is “Wat Voruwen Willen” ernstig uit, zag maarliefst 4 stuks, de tafel emancipatie, spiritualiteit en opvoeding was in zijn geheel ernstig vol.
Mijn enige missie was met aanmerkelijk minder terugkomen dan dat ik had ingebracht en dat is goed gelukt.
’s Avonds frutten op het internet, met 80 plannen in het hoofd, beperkte ik met tot het opruimen van mailberichten binnen Hyves. Ik bekijk die zelden waardoor het aantal snel groeit. Grappig om te zien wat een marketinginstrument dat geworden is: heb 8 vacatures weggegooid, het aanbod voor Biodanza en Valtentijnsmassages toch ook maar weer niet geaccepteerd en een aantal aanbiedingen om snel geld te verdienen hooghartig in de wind geslagen (stoer) en veel aankondigingen van debatten rond de verkiezingen geprullemandeerd.
Slecht

Weekend.
Klaar.
Moe.
Tekst op.

Ja.
Het was helemaal goed.
Prachtige dag.

Op het rustigste uurtje van de avond – ze zijn allemaal naar bed, tijd, huis en gedachten aan mezelf – de laatse voorbereindingen op mijn mooie en belangrijke taak van morgen.

Morgen ga ik weer trouwen, als in actief, werkwoord, een huwelijk voltrekken.
En niet zo maar eentje, het huwelijk van een goede vriendin en haar vriend.

Als wethouder deed ik dat vaker en weet ik dus “hoe het moet”
Ik heb ook eerder vrienden getrouwd, dus het gat dat er zou kunnen zitten tussen functioneel ambtenaar en vriendin, heb ik eerder gedicht, toch blijft dat spannend.
Dit huwelijk en de wens om het voor haar, haar viend en alle anderen helemaal goed te laten zijn, maken dat ik er me er nu n

Vandaag was ik even zwemmen in de sportschool op een stil moment op de dag:
zo’n moment dat moeders met kleine babies benutten om hun baby aan het water te laten wennen.
Ik was genietende getuige van zo’n baby die met een mooie babybuik, gekromde mollige armpjes en twee hele grote ogen een nieuwe beleving op zich af liet komen.
Lekker, spannend, onbekend.
Die ogen:
Ha wat gebeurt er?
O jee wat gebeurt er?
Vind ik dit nu wel of niet leuk?
Dikke pret
Geschrokken oogbeweging
Grote verbazing en nieuwsgierigheid.

Op zo’n manier naar nieuwe belevenissen te kunnen kijken…..gaaf!
En deep down, of net iets minder diep, hebben we als volwassenen dat vermogen volgens mij nog steeds.
Het helpt wel heel erg om een baby dat nog even voor te zien doen.

Bron (sic): baby in zwembad

2e maandag in de maand, mahjongg competitie.
Altijd gezellig ,maar ook altij de vraag of het spel opschiet en je niet in eindeloze remises verzandt terwijl de rest van het gezelschap al beneden in de kroeg zit na te praten.
De start was uitermate voorspoedig, maar toch waren we weer de laatsten, voor de winstpunten had ik vanavond wel thuis kunnen blijven, voor de gezelligheid toch echt niet