Auteur: admin

Bijna aan het eind van een wel heel diverse week genieten.
Vanuit het werk aan de slag met dingen waar ik mij eerder in het leven niet heel erg mee bezig hield: administratiekantoren, notaris, stichting en het inrichten van een digitale leeromgeving.
Ondertussen besluiten 2 van mijn kinderen achter elkaar “niet zo heel erg” ziek te worden. Ze zijn zelden ziek, maar toevallig toch wel vaak als Marco net even in het buitenland zit. Samen zochten we naar een logische verklaring maar we kwamen niet verder dat ze hun moeder dan ook even met alle aandacht voor zich alleen willen hebben en dit ze kennelijk de beste manier lijkt.
Gelukkig kan ik tegenwoordig mijn werk gemakkelijk vanuit huis doen, zeker omdat er ook veel s’avonds kan en heb ik na het altijd drukke politieke bestaan beslist nog wel wat in te halen in er zelf zijn ipv een oppas als er kinderen ziek zijn.

Dus werkte ik maandag en dinsdag grotendeel thuis en kropen we woensdag lekker samen op de bank, bakten de zieken twee taarten en mailde ik mijn mailtjes op de momenten dat de taart in de oven stond.

Ondertussen begeef ik mij ook als nieuweling op het pad van het boeken van bandjes, want zaterdag voor de vergadering van de Pinksterkamporganisatie moet het huiswerk wel weer gedaan zijn: huiswerk, thuiswerk en huiselijk.

Tim

Saranna

Het lijkt zo wel alsof hij het drukker heeft dan ik

“Hoera, Juf Anne is er weer” stond er in prachtig juffenhandschrift op het schoolbord geschreven, omlijst met kleurige vlaggen, die alleen juffen en meesters door veel oefening zo ongeschonden op een schoolbord weten te krijgen met krijt.
Juf Joke uit dezelfde klas had er met het bord meteen ook iets heel feestelijks van gemaakt.

Juf Anne was na de vakantie nog ziek en maandag pas weer voor het eerst op school.

Eigenlijk kunnen juffen helemaal niet ziek worden, dat vinden de kinderen maar niks.
Het gonsde bij de schooldeur dan ook heftig onder de kinderen.
“Heb je het al gehoord juf Anne is er weer”, “ja, ik heb haar al gezien, ik was de eerste” (heel trots).

Gelukkig: juf Anne is er weer.
Iedereen blij.

En toen bleek, zondagavond na twaalven, het weekend opeens zo vol te hebben gezeten, dat een stukje er bij in schoot.
Voor werk en eigen site, ben ik druk bezig met het fenomeen “taggen”.
In tagstyle dan maar:
zwemmen, schoonmaken, verjaardag, Nijmegen, cadeau, internetkaartverkoop concert De Dijk in de nieuwe Max (lousy tag trouwens), de Bob zijn, laat thuis, trein Utrecht, bijeenkomst Groen Links, constructief, kritiek, congres, partijcultuur, koers, beginseldiscussie, dwars, loyaal, gezellig, drank, avondwerk, notulen, digitale leeromgeving testen, slaap

Vrijdagmiddag was ik bij de persconferentie van Fabchannel in Paradiso.
Fabchannel lanceerde daar een uniek hebbeding voor alle muziekliefhebbers, webloggers en social comunity adepten:

de eerste “embedded” Fabplayer die je vanaf nu in je eigen weblog, website of social network kunt “plakken” en laten zien.

Zo kun je iedereen op het web laten zien van welke muziek je houdt, je favoriete zanger of artiest promoten en natuurlijk laten zien dat je een core member van de muzikale “You” generatie bent.

Daarnaast genereert de player veel gratis publiciteit voor de artiest, kun je binnen de player doorklikken naar sites waar je CD/DVD of tracks van de artiest kunt kopen en genereren de tussen elk oneven nummer ingebouwde reclamebreaks van 10 seconden een geheel nieuwe advertentiemogelijkheid.

Ik heb ‘m natuurlijk meteen in mijn weblog ge

De boom die vanochtend nog aan de kade stond leunt nu in Cafe La Bastille.
De tram waarmee ik nog heen kwam rijdt niet meer, de Overtoom gestremd vanwege omgevallen bomen.
Vanuit het werk goed zicht op het oog van de storm.
Ik word zo per auto opgehaald.
Mijn afspraak vanavond is in het restaurant beneden mijn huis, dus als straks binnen, dan is binnen binnen en blijft binnen.

Update: de normaal 5 minuten fietstocht duurde ruim een half uur met de auto, gelukkig konden we ook nog een collega een lift geven. Mijn etentje was zalig en heel gezellig en bij thuiskomst hadden we twee los van elkaar gestrande reizigers als logees waarvoor we naast de gebruikelijke logeerlocatie in de studeerkamer een kinderkamer vorderden. Net echt.

Wat was dat nou dat tegelijkertijd bekend en raar voelde, het duurde even voor ik er achter was:
Ik luister (en kijk met een half oog) naar een concert op Fabchannel, van I am Kloot in dit geval, terwijl ik werk.
Dat heb ik vaker gedaan, dus dat is t niet.
Doe 4 dingen tegelijkertijd, ook bekend.
Zou best kunnen slapen, maar ga dat nog lang niet doen.
Ik heb nog zo’n 300 bladzijden te lezen voor mijn eerste vergadering van morgen.
Dat was hem: voor het eerst sinds tijden heb ik weer centimeters stukken voor mijn neus die gelezen moeten worden voor een vergadering.
Bij mijn nieuwe werk maak ik zelf de stukken, die houd ik dun.

Gelukkig gaan de stukken over een onderwerp dat mij (zolang het niet 100% technisch wordt) enorm boeit, dus ik lees weer met plezier.

Tja een politica in ruste moet je niet aan het voetballen zetten, ik kan d’r helemaal geen bal van, bovendien ben ik uit functie.
Voor iedere politica die hierop wel reageert en het mij laat weten, zal ik hardstochtelijk juichen.
Zwaar tot ongenoegen en schaamte van mijn kinderen heb ik de kunst tot yellen en juichen ernstig geoefend bij een Rodeo in Amerika, waar de locals pas gingen yellen toen ik het voortouw nam:

“Beste vrouwelijke politici

Hoe vaak sport u? Meer dan 1 keer per week sporten is voor veel vrouwen een uitzondering. Vrouwen zouden vaker moeten sporten, maar hier is niet altijd de mogelijkheid voor. De thuissituatie kan het sporten voor vrouwen belemmeren, maar ook de faciliteiten zijn niet overal optimaal. Er zijn bijvoorbeeld maar weinig verenigingen die damesvoetbal aanbieden.

De meiden van FC Zeeburg zijn 13 jaar en ouder en vinden voetbal hartstikke leuk. Helaas worden zij op straat vaak

Kennelijk gisteravond laat toch weer iets fout gedaan.
Mn weblog ziet er weer vanochtend opeens even heel anders uit, tot mijn eigen verassing.
Vanavond maar weer peuteren, fris van zin.

Strak weer, waterig zonnetje.
Stilstaand voor de deur van het werk roken, is maar soms leuk.
Een rondje City rookt net een sigaret.
De straatjes achter het Leidseplein komen bij van het stapweekend.
Overal staat de Klicko buiten.
Bakken met lege flessen.
Her en der een vroege stofzuiger en de geur van een emmer sop.
Afgezien van de schoonmaker en een vroege leverancier is er hier nu geen mens op straat.