Even de zinnen verzetten.
Een uitje met een heftig Dirk van de Broekgehalte, naar D
Even de zinnen verzetten.
Een uitje met een heftig Dirk van de Broekgehalte, naar D
Net thuis, op af en amen.
Hoop morgen wakker te worden met de mededeling dat GroenLinks toch 8 zetels heeft.
Alle modaliteiten wel besproken vanavond, maar morgen verder.
Eerst slapen, en ik hoop dat al onze campagnevoerders er net zo over denken: zij deden zoveel, mogen hun inbreng echt verzilveren, vind ik, maar eerst slapen……
’t zal je vak maar zijn:
om tien uur de straat nog op, dreigende regen.
Het leuke van in je eigen stadsdeel folderen is dat je namen op de brievenbussen herkent, de sociale onveiligheid in donkere portieken geen indruk maakt omdat je je thuis voelt (alhoewel eerdere brievenbusroutes al
Aan het eind van een heel succesvolle werkdag, er is meer dan alleen verkiezingen en ondertussen gebeuren er samenwerkend in Amsterdam hele mooie dingen waar ik vandaag hardstikke van genoten heb.
Aan het staartje van het laatste lijsttrekkersdebat, maak ik me op om zo het laatste pak folders nog in de brievenbussen te gaan stoppen.
De stem die morgen in heel Nederland zo belangrijk is, begint het bij mij fysiek rap af te laten weten.
Voordeel is dat als ik mijn mond open doe het opeens heel hees en sensueel begint te klinken.
Wie weet kom ik straks op mijn ronde nog zwevende kiezers tegen.
En overigens lijkt het mij ook heel feestelijk om na morgen als er nog stem is, het weer eens over heel andere dingen te hebben.
Onze familieweekenden hebben altijd
Alweer en reactie op mijn meest becommentarieerde stukje 22.22.
Dat had ik van te voren niet verwacht, maar het is mijn publiekslieveling kennelijk.
Met de campagnekoorts voor GroenLinks en ondanks de zelfgekozen geen voorkeurscampagne voor mijn kandidatuur, ging 22.22 voor mij opeens iets anders betekenen:
Stem 22,22. Doe dat niet om 22.22 want dan zijn de stembussen al dicht.
Voor iedereen voor wie 22.22 iets betekent, de uitgelezen kans om op de 22e op de 22 kandidaat van GroenLinks te stemmen: zij heeft kennelijk iets met 22.22.
Na Texel stond vanavond Utrecht op het programma. Daar opende zondag om 5 uur het Callcenter van GroenLinks om de laatste 100 uur tot het eind van de verkiezingen 24/7 bereikbaar te zijn voor vragen. Ik had “dienst” tussen 21 en 01.
Het liep mooi, maar nog geen storm. Geen nood: we zagen met een enthousiaste ploeg voor het eerst de peilingen samen weer naar 9 zetels stijgen en dat op zondagavond op het partijkantoor was toch wel feestelijk. Daarnaast werden we tegelijkertijd ingezet om te helpen de enorme bulk mailtjes die GroenLinks de laatste tijd heeft gekregen sneller af te helpen handelen.
Erg geslaagd, alleen het onderdeel over een uitgestorven Oude Gracht lopen en met de nachttrein reizen is wat minder, maar je moet er wat voor over hebben.
Kandidaat lid Tweede Kamer Ren
Vanochtend liep heel Texel uit naar de haven van Oudeschild om daar de Sint te verwelkomen.
Stevige wind en hoge golven, speedbotende pieten, haven en dijk vol.
Op een eiland heb je tijd, Sinterklaas ook. De Sint ging pas weer weg nadat hij alle, maar dan ook echt alle kinderen een handje had gegeven en had geposeerd met vast de allerjongste eilandbewoner van nog geen week oud.
Heel relaxed.
Ik had moeten doen wat ik niet deed: op mijn handen gaan zitten om te voorkomen dat er nog meer fout ging.
Bijna alles wat ik vandaag aanpakte ging fout, het mag een wonder heten dat er ook nog iets wel goed ging.
De bulkmail die ik wilde en moest versturen ondervond hinder van een migratie naar een nieuw mailsysteem , maar de echte fout, een verkeerd tijdstp vermelden maakte ik toch echt zelf.
Au, de gang naar Canossa: iedereen opnieuw mailen met een correctie (alweer lastig omdat ik volgens het systeem niet of maar half herkend werd) onder steeds hogere tijdsdruk.
Soms kan je beter stoppen om erger te voorkomen en het huwelijk met Murphy niet verder te consumeren, maar laat de tijdsdruk het niet toe.
Bah, ik doe het veel liever wel goed en scheld mezelf nog steeds weinig mild uit..
Gelukkig staat en dit weekend een familieweekend op Texel op het programma en ben ik daar ondertussen zonder verdere kleerscheuren aangekomen.
Hier kan ik niet veel meer fout doen.
Ik kijk naar een prachtige sterrenhemel, snuif gezonde lucht en hoef pas weer zondagavond aan de slag.
Gekker moet het niet worden.
Post ik snel een reactie op mijn eigen site op het commentaar van een bezoeker, krijg ik van mijn eigen site waarvan ik zelf beheerder ben, de mededeling “spam is not appreciated”.
Tjee “One of these days” zei ik al tegen de vele mensen in mijn omgeving waar vandaag ook iets misging.
Nu nog de oplossing even vinden.