
Dinsdagochtend
Buiten sneeuwt het.
Binnen de top 2000 en geen DB vergadering zoals normaal gesproken op deze tijd.
Buiten sneeuwt het.
Binnen de top 2000 en geen DB vergadering zoals normaal gesproken op deze tijd.
Even spijs verteren.
Buiten spelen op het Cremerplein.
Nog meer spijsverteren: vliegding van Tim vast hoog in de boom.
We vroegen de voetballende jongeren om hulp: die brandden hun vingers er niet aan: “nee hoor straks hangt onze bal ook in de boom”.
We probeerden het zelf met Tim’s bal, die inderdaad ook in de boom belandde.
Een paar jpngetjes,
[[image:feesten_enrituelen.bmp.file::center]]
Ligt het aan mij, of is het echt zo dat veel mensen dit jaar net wat meer kerst vieren dan de jaren daarvoor?
2/3 van de Amsterdammers aan de kerstboom en heel veel lichtjes.
Een paar weken gelden presenteerde collega Hans een heel mooi boekje Feesten en Rituelen in de Bellamy- en Van Lennep buurt.
Hierin staan veel feesten en rituelen, compleet met beschrijvingen, herinneringen en recepten.
De boekjes zijn voor de buurtbewoners maar een paar weken geleden hebben we dat boekje ook uitgedeeld bij de lunch in de Mozes en
Bij de islamitische slager zag ik deze (voor mij) produktinnovatie liggen.
“Hoe maak ik dit klaar?” vroeg ik de slager.
“Dat staat op de verpakking” zei hij.
“Kunt u dat dan voor mij vertalen?
“Sorry” zei hij, “ik kan ook geen arabisch lezen”.
We schoten beiden in de lach.
Dit wordt dus uitproberen.
Vanmiddag, toen mijn bureau echt leeg was, een laatste interview achter de rug en de tas met vakantieleeswerk klaar stond, hadden wij op initiatief van ons secretariaat een kerstlunch op de bestuursgang.
Secretariaat, Griffie, DB en onze bedrijfsjournalist zaten voor
Vanavond was het kerstdiner van Henk en Kees in buurthuis de Havelaar.
Een bijna jaarlijks succes met altijd weer een bijzondere kerststal.
Op het menu onder andere “salade van de ongewapende huzaar op een affuit van witlof mer garnalen”.
Voor het eten werden we getrakteerd op een wel heel bijzonder kerstverhaal Kerstrafels, gespeeld door spelers van het straatpastoraat en schrijvers van Kantlijn.
Plaats van handeling: niet de herberg met een stal, maar Dirk vd Broek en de nachtopvang. Maria’s Vreze:
…Een wereld zo groot, zo vol
Het brengt mijn hoofd op hol
Mijn zoon, de koning die is beloofd
Zal opgroeien in de goot
Tussen de arme en de kleine mensen
Maar zal recht doen aan hun nood …
Na de geboorte werd er liefdevol een winkelwagentje omgebouwd tot wiegje.
Na de witlof op affuit een diner met stampotten, mooie kerstliederen en veel gasten.
Het was wederom een feest om mee te maken.
Vanochtend had ik de agenda leeg gehouden om te kunnen helpen op school. Na ruim een maand versierde school, moesten nu alle ornamenten weer in dozen en opgeruimd.
Slingers, ballen, sneeuwpoppen, lichtjes en lichtkabels en …… kerstbomen.
Wij hebben vanuit het schoolbestuur (of doen we dat nu als lokale overheid) echte kesrtbomen op de scholen verboden als ze niet geimpregneerd werden. Dus nu zijn er kunstbomen die als ware bouwpakketjes uit elkaar gehaald moeten worden.
Dat was een bizar klusje: top apart, alle takken loshaken en in een doos stoppen. Toch zag je het aan de boom toen hij versierd was echt niet af.
Het was erg gezellig om samen met andere ouders zo in school te klussen terwijl de kinderen een leerkrachten al met een vakantiegevoel aan hun laatste dagje bezig waren.
Aan het eind was de school weer helemaal kaal, triest gezicht.
’s Middags zette ik nog maar even flink door, handelde klusjes af, schoonde mijn bureau en mijn mail: 1800 mailtjes weg en nog niet klaar.
Morgen nog een half dagje en dan lekker twee weken alleen maar telefonisch bereikbaar voor het werk.
Vanochtend in ieder geval mijn laatste conferentie van dit jaar, over het Sociaal Structuur Plan. De plannen worden goed ontvangen en er is veel bereidheid om er mee aan de slag te gaan, ookal was tijdens de pauzes het naderende kerstreces en het verlangen daar naar minstens zo’n belangrijk gespreksonderwerp.
’s Middags aan de voorbereiding voor het kerstdiner op school.
Gesteund door de taartenworkshop en na een tip van mijn moeder, dit jaar een keertje helemaal anders: de aandacht ging uit naar de decoratie. Dus ondergingen de kant en klare soesjes van de supermarkt een gedaanteverwisseling in een chocoladebadje en ging Tim op de versiertoer.
Trots en kerstgemutst toog hij met de schaal naar school alwaar we Traditie getrouw begroet werden door de zingende bovenbouwleerlingen met lampions op de trappen. De kerstsoesjes waren een groot succes, want voor het eerst kreeg ik na afloop en helemaal leeggegeten schaal mee terug.
Nieuw dit jaar was een borrel voor de ouders tijdens het kerstdiner georganiseerd door actieve ouders. De school was voor de kinderen, maar in Alverna hadden wij een borrel omlijst met een muzikale bijdrage door [[popup:maartenvanroozendaal_copy.jpg:Maarten van Roozendaal:]]. Een ontzettend leuk initiatief dat zijn oorsprong dankt aan een clubje actieve ouders dat vorig jaar met een kleine Urbansubsidie samen met het stadsdeel het plein voor de school is gaan verlevendigen. De ouders kregen de smaak te pakken en sindsdien zijn er met enige regelmaat van dit soort leuke acties.
Ik heb het nog nooit zo vol gezien in Alverna en het overigens ook nog nooit zo snel halfleeg zien stromen toen het tijd was de kindern weer op te halen.
Waarschijnlijk de enige open luchttafel (erg koud, maar met soep) op de Ten Kate markt onder voorzitterschap van Joke Bakker van de VVD
De eerste dag van de dialoog in Amsterdam, was volgens mij een groot succes.
Dialogeren is een nieuw werkwoord geworden.
Ruim duizend mensen vonden elkaar vandaag op de meest onwaarschijnlijke plekken in de stad voor een dialoog.
Vanochtend om acht uur was de aftrap met wethouder Aboutaleb, de pers, tafelvoorzitters en partners.
Daarna werd er overal in de stad gepraat.
Om zeven uur vanavond was het slot van de dag met burgemeester Cohen.
In Oud-West waren 12 tafels.
Annemarie heeft vanuit ons stadsdeel fantastisch werk gedaan om alle betrokken mensen en instellingen in Oud-West te helpen met de dialoogtafels.
Ik heb de hele dag zoveel mooie bijdragen en verhalen gehoord dat ik ze nu nog niet kan vatten omdat ik er met alle impressie van s’ochtends te vroeg tot s’avonds laat nog te veel inzit.
Extra trots was ik op de leerlingen van het Nova College die ik vorige week als sprak tijdens de voorbereidings en oefenavond voor de voorzitters van de dialoogtafels.
Zij zaten allemaal tafels voor en hadden ook nog eens de lef om dat aan burgemeester Cohen te presenteren. Stoere kids van net 14, aan de slag met de dialoog, presenteren voor het oog van de camera en dan ook nog eens een oproep durven doen voor stageplekken voor VMBO leerlingen voor het oog van de verzamelde pers.
Als ze volgend jaar nog willen hebben Ouafa, Houda en Ryan volgend jaar een stageplek bij mij, maar als het goed is heeft hun oproep impact voor nog veel meer leerlingen.
…
Ik heb mijn handen om zijn hoofd gelegd,
Ik heb maar stil zijn blonde haar gestreken.
Hij vroeg mij weer, maar ik heb niets gezegd,
Daar teere woorden stuk gaan bij het spreken.
(M. Nijhoff)
Vanwege een nare gebeurtenis rond mijn werk, speelde deze tekst, die ik zelf erg mooi vind, vandaag de hele dag door mijn hoofd.