Auteur: maureau

Op donderdag 10 februari, van 17.00 tot 19.00 uur open ik het fotoproject ‘Oud-West door ogen van bewoners’ door een reizende fototafel te onthullen in het Buurtmuseum.

Beeldend kunstenaar Dominique Panhuysen heeft 12 bewoners uit stadsdeel Oud-West gevraagd om haar hun blik op de buurt te laten zien. De plekken waar ze langs wandelden, heeft ze gefotografeerd. Van die foto’s maakte ze een mobiele fototafel met 12 albums.

Ik mocht zelf ook mijn plekken in Oud-West aangeven voor de foto. Het wandelen door de buurt en het vertellen over de plekken alleen al was heel erg leuk om te doen. Ik ben ontzettend beniwud naar het resultaat.

De tafel staat van 11 februari t/m 11 maart in de publieksruimte van het stadsdeelkantoor en gaat daarna reizen door Oud-West. Tot 1 maart zijn er ook foto’s te zien in 6 etalages rond het Bellamyplein in het kader van Bellamy by Night.

Opening donderdag 10 februari 2005 van 17.00 tot 19.00 uur in het Buurtmuseum, Wenslauerstraat 51

Programma:
17.00 uur: verzamelen in Buurtmuseum, wandeling langs de etalages
18.00 uur: terug in het buurtmuseum, onthulling van de reizende fototafel door stadsdeelvoorzitter Saranna Maureau.

Ondertekening van het OKC convenant

Volgens het persbericht:

Eind januari heeft stadsdeel Oud-West een belangrijke stap gezet om de kwaliteit van de zorg voor het jonge kind te verbeteren. Stadsdeelvoorzitter Saranna Maureau en vertegenwoordigers van de consultatiebureaus van GG&GD en Amsterdam Thuiszorg, de Opvoedwinkel, het Geboortecentrum, de verloskundigenpraktijk Bilderdijkstraat, ACK Kraamzorg en Bureau Jeugdzorg hebben toen een intentieverklaring ondertekend om in Oud-West een Ouder-en-Kindcentrum (OKC) in te richten. De ondertekening is een stap voorwaarts in de realisatie van een centrale OKC in Oud-West. In de OKC wordt ook de al jaren draaiende opvoedwinkel opgenomen.

Bij het OKC kunnen ouders en verzorgers terecht met vragen over de gezondheid, de ontwikkeling en de opvoeding van hun kind of kinderen. Vanaf het eerste moment van de zwangerschap biedt het OKC deskundige voorlichting en ondersteuning aan ouders, die daaraan behoefte hebben. Het doel is om kinderen een zo groot mogelijke kans te geven om gezond op te groeien en zo goed mogelijk voor te bereiden op een plaats in de maatschappij. Er komen OKC’s in alle Amsterdamse stadsdelen.

In 2004 woonden in Oud-West ongeveer 1380 kinderen van 0 tot 4 jaar. Per jaar worden er ongeveer 440 baby’s geboren in Oud-West. Naar verwachting zal 85 procent van deze kinderen zonder grote problemen volwassen worden. Ongeveer 15 procent van deze kinderen krijgt vroeg of laat te kampen met gezondheids-, opvoedings- of psychosociale problemen of een combinatie hiervan. Vroege signalering en preventie kunnen deze problemen voorkomen. De samenwerkende partners in Oud-West zorgen daarvoor.

Momenteel staat ongeveer de helft van de 0 tot 4-jarigen ingeschreven bij de consultatiebureaus van Amsterdam Thuiszorg in de Borgerstraat, de Helmersstraat en in het Geboortecentrum in de Bosboom Toussaintstraat. De andere helft gaat naar de consultatiebureaus van de GG&GD in de stadsdelen Westerpark en Oud-Zuid. Het is de bedoeling dat er ook een consultatiebureau van de GG&GD in Oud-West komt, zodat straks alle ouders in het stadsdeel zelf terecht kunnen.

Zolang er nog niet

Dinsdagavond raadsvergadering: vol, lang, spannend en controversieel.

Op de agenda stond het besluit om voor de herprofilering van de Bilderdijkstraat toch de bomen te kappen ondanks het feit dat er langdurig door alle partijen geprobeerd is een oplossing met behoud van de bomen te vinden en dat in een eerder stadium ook leek te gaan lukken.

Bomen, herprofileringen en mensen: altijd ingrijpend, altijd controversieel en moeilijk.

Ik heb tijdens mijn raadstijd geen onderwerpen of besluiten gezien waar mensen heftiger op reageren. Ik kan me dat ook goed voorstellen.

Bomen en zeker grote en oude bomen zijn ontzettend belangrijk, zeker in zo’n versteend stukje stad als Oud-West. Belangrijk voor het uitzicht, voor het tegengaan van luchtvervuiling en belangrijk omdat ze nu eenmaal voor heel veel mensen een grote emotionele waarde hebben.

Ik wist zo af en toe niet met wie ik het meer te doen had, met de uitermate betrokken en goed voorbereide insprekers die gedurende de avond hun voorlopig laatste poging om de bomen te redden door het raadsbesluit zagen mislukken, of met collega Toonk die als verantwoordelijk portefeuillehouder al het boegeroep, ellende en scherpe vragen over zich heen kreeg.

Ook GroenLinks dat samen met De Groenen en Leefbaar Oud-West een meerderheid probeerde te krijgen voor een alternatief  waarbij mogelijk wel een groot aantal bomen behouden zou kunnen worden, redde het niet.

Ik vind het doodzonde dat we dit moeten besluiten en weet dat collega’s Werner en Hans er net zo over denken.

Bomen en herprofileringen in een stad verhouden zich helaas vaak slecht tot elkaar. Ik hoop dat de voortgang in de wetenschap het snel mogelijk maakt dat je gewoon wel bijna altijd met zekerheid en behoud van verkeersveiligheid de straten op kunt knappen als dat moet gebeuren.

Helaas werd de sfeer na een goed begin waarin er nog mooie foto’s van iepen en een stuk boomschors aan de raad werden aangeboden, toch wat grimmiger. Toen behalve het applaus en boe-geroep er ook een paar kwalijke opmerkingen her en der gemaakt werden.

Het is natuurlijk heel moeilijk om in zo’n beladen sfeer met ge

Vandaag een van mijn favoriete representatieve taken, op bezoek bij een echtpaar met een 65 jarig huwelijksjubileum.

Gewapend met een plant, een Oud-West boodschappentas en het Groot Amsterdams Sprookjesboek, ontvangen op de koffie tenmidden van het jubilerend paar, de trotse zonen en schoondochters. Al snel weet ik dat er ook nog klein- en achterkleinkinderen zijn.

“We zijn met zijn drie-en-twintigen”. De mededeling op papier zegt weinig, de trotse blik van de dynastiehoudster zoveel meer.

 

Ik word rondgeleid langs de bloemen en planten, de felicitaties en kaartjes en nat

Vandaag las ik op de weblog van Ruud Schulten dat hij is opgestapt als raadslid in Amersfoort en dat hij zijn raadszetel ter beschikking van zijn partrij, de VVD heeft gesteld.

Ik kwam Ruud vorige week tegen bij het onderzoek naar politieke webloggers. Zijn enthousiasme was heel groot, de openheid over logdillema’s ook. Hij had voor ieder van de aanwezigen complimenten over hun weblogs en had ze ook allemaal gelezen.

Voor wat het waard is na een avond, niet iemand waar je nou snel onenigheid mee krijgt en uitermate gedreven.

Zijn afscheidsbrief met tot op het laatst ook nog complimenten voor de griffie, het besluit om niet zelf op het pluche te blijven zitten maar de zetel terug te geven aan zijn partij ondanks de verschillen in opvatting: Klasse, zo zie je dat niet vaak.

Volksvertegenwoordiger word je niet zomaar, daar is een behoorlijke drive voor nodig. Een drive die voor de meeste van ons maakt dat we zelfs tenmidden van gekrakeel, gekissebis en soms nare streken nog in alle oprechtheid zeggen dat het een erebaan is.

Uit jezelf stoppen als gevolg van meningsverschillen is volgens mij een van de moeilijkste besluiten die je kunt nemen als raadlid.

Democratie is een prachtige uitvinding en een groot goed, maar het veelvuldig vertrek van mensen na incidenten of onenigheid maakt het toch soms ook een beetje een hondenbaan.

Het lijkt soms wel alsof er beroepen zijn waar je inbreng soms meer op waarde geschat wordt en waar je collega’s meer hun best doen om je binnen de boot te houden.

De weblog van Ruud blijft gelukkig in de lucht en hij blijft actief. Ik ben benieuwd naar het nieuwe perspectief.

 

Okay, nog eentje dan. Zovaak gebeurt het nu ook weer niet dat ik alleen maar positief ben over de media.

Deze week had AT5 een special over Tuindorp Oostzaan, 5 dagen lang als laatste item van het nieuws.

Mijn beide naamgeefsters, Oma Sara en Oma Anna woonden respectievelijk in Nieuwendam en in Tuindorp Oostzaan.

Als kind kwam ik daar graag en veel.

Zowel Tuindorp Oostzaan als Nieuwendam zijn voor mij gekleurd met alleen maar mooie kinderherinneringen:

 spelen, logeren, verjaardagen bij Opa en Oma: St. Maarten vieren met erwtensoep en selderykoekjes vooraf (die lustte ik niet, maar ik had het er graag voor over), in de tijd dat je in Amsterdam echt nergens St. Maarten kon vieren behalve daar.

Oma Saar was jarig op Koninginnedag: altijd aan het eind van de middag liep ik door de feestende stad naar het Centraal Station om naar haar verjaardag te gaan. Toen ik ouder werd, wilde ik dan eigenlijk stiekem liever in de stad blijven en ging soms s’avonds dan nog wel terug heet feestgedruis in.

Nu ik niet meer naar de verjaardag van Oma Saar hoef/mag, mist de Koninginnedag toch een belangrijke tocht.

Op de dag dat ik mijn rijbewijs haalde was mijn eerste tochtje naar Opa en Oma, door de IItunnel, dat viel me vies tegen: pas op de terugweg kwam ik erachter waarom: ik was vergeten de handrem er af te halen, bij de rijles was die er namelijk altijd al af.

Op de verjaardag van Oma Anna haalden we de laatste jaren altijd Chinees: vers geoogste kersen uit Tiel en Chinees van het Annanasplein. Ik mocht altijd mee uitzoeken, ik kon zo goed kiezen en hoeveelheden bepalen. Altijd kregen we dan een kalender of fles wijn als cadeautje voor de jarige oma.

Na Oma’s dood, besloten we jaarlijks r

En w

De Burgemeester van Naarden stond zijn weblog af aan Prins Carnaval, voor de duur van het carnaval..

Het mijne heeft nog niemand geclaimed of het moet de spam attack zijn die erger is dan verse vogelpoep op je fietszadel.

Toch ook carnaval in Oud-West: voor mij werd vanavond het carnaval ingeluid tijdens de carnavalsdisco van De Havink, de twee wekelijke disco voor verstandelijk gehandicapten in buurthuis De Havelaar.

Tijdens de kerstdisco had ik beloofd een volgende keer de bingo te draaien en vanavond was het zover.

Ik heb een nieuwe roeping gevonden, de lucht die de ballen omhoog pompt maakt echte communicatie moeilijk, maar het boe geroep als ik de verkeerde ballen naar boven toverde was niet luider dan in de dagelijkse politiek arena en de vreugde bij het behalen van de bingo groot. Dit was erg leuk om te doen.

Verder kwam ik tot ergens vanavond tot de bizarre constatering dat ik de polonaise – met wonderlijk veel plezier-  alleen maar dans als ik in functie ben (je zou redelijkerwijs toch anders verwachten).

De Raad van Elf liet de polonaise langdurig voortgaan om haar keuze te kunnen bepalen ten aanzien van de best uitgedoste carnavalvierder. Ik had hem al gezged dat ik dacht dat hij in de prijzen zou vallen en mocht hem ook op de foto zetten:

                                        Harrie als winnaar

 

 

Ik ben, denk ik, weer redelijk bij met de carnavalskrakers:

Ik hoorde: Holadiee, retteketet, drie hoeraatjes voor het kabinet.

 

Drie hoeraatjes voor het kabinet??

Het carnaval is duidelijk begonnen……

Ik had niet gedacht dat ik carnaval zo leuk zou vinden.

                           Bron foto: www.cremerplein.nl

Gelukkig lees ik logs, want anders zou me nog wel eens wat ontgaan.

Zondag 6 februari: Barend, beheerder van ons succesvolle Cremerplein bij de Ikon om 16.00 uur.

Deze week keek ik met veel plezier naar AT5.

Vanavond een filmpje bij Kort Amsterdams ter gelegenheid van de opening van het Kinderkookcaf