En nu is het klaar.

“Hoe voel je je nu?”, doet even niet mee.

De laatste dingen die ik nog net vergeten was (minor details) regelde ik in de kroeg na afloop.

Ik zat een deel van de raad voor, installeerde het nieuwe DB, daarna de raadsleden die door opvolging nu in de raad kwamen en installeerde de nieuwe raadsvoorzittter .

Daarmee kwam er een eind aan mijn werk.

Gelukkig werd ik van mijn man die als verrassing op de publieke tribune zat.

Gelukkig werd ik ook van mijn latere vermogen om niet als laatste de kroeg te verlaten maar stilletjes te vertrekken toen iedereen nog druk met drank en gesprek was.

Eenmaal thuis was iedereen naar bed en de wijn op.

Gisteren verhuisde ik vanuit mijn werkkast naast allerlei andere zaken een fles champagne en legde hem in de ijskast.

Ik hoefde die fles maar heel even aarzelend aan te kijken.

Onder het genot van een glaasje champage, sluit ik in een fijne nachtelijke stilte vandaag af.

Dit is mijn laatste blogje op dit weblog in deze vorm.

Ik heb nog lang niet alles gezegd, maar dat gaat toch nooit lukken.

Ik ga, blijf, kom terug en de komende maand zal een zekere overlap tussen wat was en wat gaat komen onvermijdelijk zijn.

“It ain’t over till the fat lady sings” en volgende week donderdag is pas mijn echte afscheid.

Maar mijn stadsdeelvoorzittersweblog houdt hier en nu op om plaats te maken voor…..?