Auteur: maureau

Het gewone dagelijkse leven liep dus wel hard vandaag. Vollop drukte en verzoeken, terwijl ik mijn benen nog voelde vanuit het werkbezoek aan Antwerpen en eerlijk gezegd toch ook de indruk had dat ik niet helemaal weekend had gehad, maar goed.

Erg leuk was de voorbereidingsgroep voor onze ingratiediscussie met de commissie Welzijn omdat we daar ook net in Antwerpen een bijeenkomst over hadden gehad. Dat hielp onmiddelijk mee bij de voorbereiding, dus het eerste succesje van ons werkbezoek lag er vandaag al.

’s Avonds een goede vergadering met de agendacommissie van de Samenwerkende Amsterdamse Stadsdelen. Tijdens onze Onderwijs en Welzijnsconferentie formuleerden we aan de hand van een aantal inhoudelijke dossiers onze gemeenschappelijke ambities. Veelvuldig werd bij de “hoe-vraag” terugverwezen naar de agendacommissie. Dat was heel verstandig en spaarde toen veel tijd.

Maar al bij de eerste agendacommissie kwamen we tot de conclusie dat we zoveel samen hadden geformuleerd dat er toch minstens een extra en lange sessie van de agendacommissie nodig was om die ambities in goede banen te leiden.

Dat deden we vanavond. We deden goede zaken, met vanaf halverwege de avond een flesje wijn op tafel. 

Morgenavond raad, waarschijnlijk met heftige discussies. Het wordt vast laat, veel verslag over Antwerpen zal er morgen dus wel niet inzitten.

Lees verder “Weer met volle vaart vooruit”

Vrijdagochtend waren wij op bezoek in het stadhuis van Antwerpen. Een imposant gebouw waar wij in deze prachtige zaal presentaties kregen over Parkeren en Integreren.

Terug in Amsterdam zag ik zowel aan mijn mailbox als op de website van de gemeente Antwerpen dat bestuurlijke zaken in Oud-West en de collegevergadering in Antwerpen onverminderd doorgingen.

Ons bezoek heeft dus niemand schadelijk van het werk gehouden. Ook het gewone leven ging gewoon door:

De demonstratie waar ik graag bij had willen zijn, werd ook zonder ons een groot succes en Roosje werd zowel in het Vlaams als in het Nederlands “gekuist” en haalde daarmee weer de pers.

Lees verder “Het besturen ging gewoon door”

Natuurlijk zijn er internetplekken in Antwerpen, veel zelfs.

Daarnaast had ik zelfs een afspraak met mijn dochter dat ze mijn mailtjes op de website zou zetten (ik weet dat ik dat in principe automatisch zou kunnen doen, maar dat is me tot op heden nog niet gelukt wekens gebrek aan uitzoektijd).

Ik kwam simpelweg niet aan loggen toe: vol programma en veel slaap als ik eenmaal weer in het hotel terug was.

Ondertussen ben ik met veel indrukken, links, papieren en foto’s weer terug.

Als het gewone dagelijks leven niet al te hard loopt, binnenkort meer.

Lees verder “Terug uit Antwerpen en weer thuis”

Na begroting, DB tweedaagse, morgen voor 4 dagen met de raad naar Antwerpen op werkbezoek met de raad. Heel sober, vol met werkbezoeken en met eigen bijdrage van de deelnemers.

Veel te weinig thuis. Bah. Zaterdag niet op de demonstratie. Bah.

Toch heb ik veel zin in het werkbezoek met de raad. Helaas morgen niet met de troepen mee in de trein. Ik kom na omdat ik donderdagochtend eerst nog portefeuillehoudersoverleg Onderwijs en Welzijn heb. Dat levert wel ruimte op om in de trein wat achterstallig leeswerk op schoot te nemen.

Lees verder “Antwerpen”

Het is dezer dagen helemaal niet moeilijk om het politiek met elkaar oneens te zijn: staking ja/nee sympathiseren als bestuur of werkgever, miljoenennota en Algemene Beschouwingen in de 2e Kamer. De vraag die kennelijk in het college ook al aan de orde kwam: kan/ga/mag je demonstreren zaterdag als je collega’s hebt die qua politieke kleur in het kabinet zitting hebben.

Voeg daar je eigen begrotingsbesprekingen aan toe: hoe collegiaal een bestuur mogelijkerwijs ook kan zijn en in de wetenschap dat op stadsdeelniveau het grootste gedeelte van de dingen waar we aan werken helemaal niet politiek gekleurd zijn, je komt de verschillen op dit moment veelvuldig tegen.

Waarom overheidsinvesteringen in het huren van parkeerplaatsen als je het ook aan Welzijn uit kunt geven, tegenover welk onderdeel van welzijn is eigenlijk een wettelijke taak en waarom doen we daar wat we doen.

Niet altijd even con amore, maar het houdt je scherp.

Bij al die verschillen, vond ik het wel even prettig om vanaf de bank met glaasje wijn en Parool van vandaag te constateren dat ik het voor een keer eens van harte eens kon zijn met de bijdrage van wethouder Frits Huffnagel over wat Amsterdam wel en niet moet doen om een aantrekkelijke stad voor ICT investeringen te blijven en zijn pleidooi over waarom we als Amsterdam vooral in glasvezel moeten investeren.

Na alle politieke verschillen van de afgelopen periode op diverse bestuurslagen, toch prettig dat je het tussen GroenLinks en VVD ook best op een aantal dingen eens kunt zijn.

Lees verder “Eens”

Aan zee met het DB. Samen terug en vooruitkijken. Na onze intensieve begrotingsbesprekingen van vorige week vroeg dat best veel. Al was het maar omdat we allen ’s avonds een stukje indrukwekkende TV uit de Arena misten omdat we samen dineerden.

De geneugten van twee dagen weg blijken dan soms op heel ander vlak: Volstrekte eenzaamheid op het strand om zeven uur ’s ochtends. Nederland is helemaal niet vol als je eigen voetstappen de enige zijn die op het strand te zien zijn. De ruimte en rust die dat oplevert overstijgen de inspanning van twee dagen intensief vergaderen.

Op de terugweg van mijn wandeling zag ik al vanuit de verte een tegenligger aankomen. Onvermijdelijk komt dan het moment dat je elkaar passeert.

Met het hoofd naar beneden kun je dat moment nog heel lang uitstellen, maar een minimale groet is toch het minste. Mijn tegenligger dacht er net zo over.

Vlak voor weer uit elkaar gaan hieven tegenligger en ik gelijk het hoofd op. “Goedemorgen” mompelden we beiden om weer door te lopen.

Tegelijkertijd liepen we achteruit terug naar de plek van ons treffen.

We bleken elkaar te kennen “Heee Hallo” begroetingszoenen en “doe de groetjes thuis” om vervolgens toch weer snel door te lopen. De behoefte om het strand even alleen te hebben was bij beiden even groot.

Lees verder “You’ll never walk alone: soms gelukkig wel”

Vrijdag fietste ik van de ene naar de andere afspraak, de hele dag door.

Tussen de middag was er ruimte voor de voorlopige presentatie van de plannen van Stichting Culturele Hoofdstad (SCHA, voorheen LETZ, maar ook Harry de Winter) voor onze Hallen.

Het schijnt niet gemakkelijk te zijn om drukke mensen als Harry de Winter en het Stadsdeelbestuur bij elkaar te krijgen, maar vrijdag lukte het net aan.

De plannen zien er grotendeels mooi uit. Qua sfeerkleuring Off Broadway en Montmartre ineen.

Tussen droom en daad staan nog wat verdere uitzoek punten zoals natuurlijk altijd het geld, de vierkante meters en het bestemmingsplan.

Maar ik kon in gedachten al door het voorgestelde plan heenlopen en werd daar bepaald niet somber van.

Na nog een reken en teken exercitie hoop ik dat de plannen snel richting werkelijkheid gaan.

Lees verder “Plannen voor de Hallen”

En dan bedoel ik niet dat je je eigen bed ter beschikking moet stellen, alhoewel dat natuurlijk ook nog zou kunnen.

Via dit mooie initiatief gaat 3% van elke hotelreservering naar daklozen.

Ik ga morgen eens uitzoeken of dat ook kan voor de hotel en conferentie reserveringen die wij, zij het spaarzaam, vanuit het stadsdeel boeken. Voor onze tweedaagse van morgen zal het geen soelaas meer bieden, maar toch.

Lees verder “Nachtje buiten de deur? Help een dakloze”

Morgen ga ik de hei op, maar zie ik geen hei. We zitten namelijk met het DB in Bergen aan Zee.

Gelukkig zag ik de hei vandaag tijdens een lekkere herfstwandeling wel.

Vroeger zou ik gedacht hebben: “daar staat een koe”.

Tegenwoordig zie ik een “anti-cruise maatregel”.

Lees verder “Hersftwandeling”

Erg leuk,

Geeft bijna net zoveel voldoening als in het echt.

Was er alleen niet uit of dit nu RSI remt of bevordert.

Het vermindert wel accuut de stress.

 

Spotted on Women on the Web weblog

Lees verder “stressreductie of nostalgie”