Maand: oktober 2004

Vrijdag en Zaterdag startte de campagne Veilig in en om de Woning in Oud-West.

Samen met brandweer, politie en het NUON gaf het stadsdeel veiligheidsadviezen vanuit de “Informatie op Locatie bus” van stadsdeel Slotervaart.

De mooie bus van Slotervaart had ik bij de opening van hun nieuwe stadsdeelkantoor al breeduit bewonderd. Collega Henk Goetsch bood toen al onmiddelijk aan dat wij hem ook mochten gebruiken.

Zo gezegd, zo gedaan, alhoewel het in het smalle stratenplan van Oud-West toch heel wat ingewikkelder manouvreren is, vertelde de brandweercommandant die hem voor ons bestuurde.

Zaterdag stond de bus op de Ten Katemarkt, dus aanloop genoeg.

Aanleiding was in eerste instantie de wens om bewoners bewuster te maken van de risico

Vrijdag had ik voorzittersoverleg in Amsterdam Zuid-Oost.

Ik kom er niet dagelijks, maar als ik er kom valt het me wel steeds op wat er allemaal verandert. Qua bouwputten en werkzaamheden, is het net het centrum van Amsterdam. Als ik nu in de metro zit, zit die regelmatig vol met scholieren of studenten die ergens langs de lijn hun school hebben staan, echt een opvallend verschil met vroeger.

Onderweg naar het stadsdeelkantoor kwam ik langs Imagine IC, waar ik al veel over gehoord had, graag naar toe wilde maar tot mijn schande nog steeds niet geweest was.

Aangezien ik gek ben op vertelde verhalen en ook bestuurlijk geinteresseerd ben ik elk project wat verhalen van mensen optekent en daarmee niet alleen naar mensen luistert maar ook herinneringen bewaart en ontsluit, besloot ik dan straks maar wat later terug richting West te gaan. 

Na afloop van onze vergadering ging ik op bezoek samen met collega Martin die ook wel een stukje cultuur Zuid-Oost met mij mee wilde maken.

Het was bepaald boeiend om er rond te kijken. Ik moet wel zeker een keer terug want veel van het materiaal dat ze verzameld hebben is niet via het internet maar alleen via hun eigen computers te bekijken en te beluisteren.

Onderweg terug naar de metro liep ik langs een intrigerend reclamebord:

Het prikkelde me, maar ik moest het drie keer lezen.

Een spannende manier om vernieuwende plannen binnen te krijgen voor de symbolische  straat van 1000 culturen.

I.p.v. een werkbezoek, een eventjes ergens anders sfeer proeven.

Ik genoot van mijn kijkje buiten mijn grenzen.

Lees verder “In Zuid-Oost”

Geen conferentie zonder sprekers, dus ook bij het Sociaal Structuurplan.

De conferentie over het Sociaal Structuurplan had dus ook sprekers: maar liefst 3 stedelijk wethouders, Paul Rosem

Donderdagmiddag was ik te gast op de conferentie Wat Amsterdam Beweegt. De conferentie werd gehouden in het kader van de inspraak op het Sociaal Structuurplan van Amsterdam.

Het Sociaal Structuurplan kun je zien als een soort sociale plattegrond voor wat er in de komende jaren in Amsterdam gaat (ontwikkelingen, tendenzen, demografische ontwikkelingen) gebeuren en wat er moet gebeuren (plannen, oplossingen, kansen bieden voor ontwikkelingen) in het sociale domein.

Over hoe maakbaar de samenleving is kunnen we breeduit van mening verschillen.

Bepaalde ontwikkelingen zijn wel heel voorspelbaar. Hoe je daar als pro-actieve overheid scenario’s voor wilt bedenken en samenwerkingspartners wil vinden om de uitdagingen  (of waren het toch problemen) en kansen (investeren in mensen) is wel heel belangrijk.

Het Sociaal Structuurplan wil een beschrijving van de ontwikkelingen bieden en programma’s voor de gewenste acties hierop bieden.

Ook ik heb persoonlijk wel voorkeuren over wat “je moet willen plannen” (gewoon omdat dat als overheid voor mij je kerntaak is: zorgen dat je mensen kansen en zorg  biedt en aan de hand neemt als ze dat zelf nog niet weten te vinden) en over waar je vooral niet aan moet willen komen, onder het motto “If it aint broke, don’t fix it”.

Verlies dus niet uit het oog wat er hier in Amsterdam allemaal gewoon al goed gaat, omdat het in Amsterdam ingebakken zit, of juist omdat we er ons als overheid helemaal niet mee bemoeien.

Heb ook oog voor wat je “per ongeluk” kapot maakt door te veel te plannen, of te veel mooi en nuttig onkruid te wieden.

Toch sta ik heel positief tegenover het Sociaal Structuurplan.

Al was het maar omdat de vakbroeders en zusters uit de harde sector met structuur of bestemmingsplannen vaak heel duidelijk kunnen maken waarom ze veel geld ergens in willen investeren en we dat vanuit de zachte sector in deze harde tijd lang niet altijd met dezelfde planmatigheid of zekerheid kunnen presenteren.

Al was het maar omdat je heel vaak voor een maatschappelijk effect toch een gebouw nodig hebt, dat je wel moet plannen en wilt kunnen betalen.

Al was het maar omdat je toch een aanpak voor ogen moet hebben voor datgene wat ik het belangrijkst in mijn werk vind:dat mensen meedoen en kansen krijgen.

Al was het maar omdat we in de tendens van terugtredende overheid, een andere gedachte over “de verzorgingsstaat”  de sociale opgaves in een stad niet af kunnen en willen doen met “daar krijgen we helaas vanuit Den Haag geen geld meer voor”.

Wil je protesteren, dan helpt het om keiharde analyses voor te kunnen leggen: Als “jullie” niet dat, dan gebeurt hier straks dit en dat willen we met zijn allen niet.

Wil je oplossingen bedenken, dan kan je het hier per definitie niet alleen en dan heb je partners nodig die je aanpak en analyse onderschrijven.

Geen van ons kan dat alleen, dus wil je elkaar vinden in samenwerking en een gedeelde aanpak en daar biedt het Sociaal Structuurplan kansen.

Lees verder “Wat Amsterdam Beweegt, Sociaal Structuurplan”

Oud-West staat bekend als kunstrijk stadsdeel. Ik ben daar trots op en draag dat graag uit.

Soms vragen mensen: “hoeveel kunstenaars wonen en/of werken er dan in Oud-West?” Oeps!?

Mijn favoriete antwoord is dan, nadat ik eerst een mystiek gezicht heb op gezet en een fluistertoon als antwoorstem heb aangezet: “Dat…….., weet bijna niemand”

Ik geniet daar wel van, maar de bizarre realiteit is dat het antwoord wel waar is. Er zijn lijstjes en factsheets te over, maar kunstenaars en kunstzinnige uitingen laten zich lastig tellen (en maar goed ook, denk ik dan stiekem).

Toch zijn we vandaag in Oud-West wel op een innovatieve en inspirerende manier een glorieuze stap dichter bij de telbaarheid gekomen: Vandaag is de culturele database van het kunstnetwerk in Oud-West een feit geworden, middels een prachtige interactieve website waar ik als stadsdeelvoorzitter (of is het nu als portefeuillehouder Kunst) echt heel erg trots op ben.

Que sera, sera: Voorlopig even een trio trotse culturscout Marcel Boontje, ambtenaar Kunst Joekenel en ik.

Hoe je hem ook bekijkt: Als Oud-West heeft zijn eigen Orkut, maar dan op het gebied van Kunst en Cultuur. Of als de eerste plek waar je kunstvorm, aanbieder en locatie gewoon kunt vinden. Of als een plek waar onze lokale intiatieven zich en masse of strikt individueel kunnen presenteren, onze nieuwe database is het allemaal -en even een klein beetje pochen: volgens mij zijn we hiermee echt de eerste! En het mooie is ook dat het volstrekt uitrolbaar is: zwaan kleef aan.

De Kunstplanner is bedacht en uitgevoerd door Marcel Boontje

Ik ben blij om te zien dat Europa toch een vuist kan maken. Dreigen met een paardenmiddel en tot een meerderheid weten te komen. Ik vind het belangrijk dat dit signaal tegen de benoeming van Buttiglione gegeven werd. Door het langdurig touwtrekken en het voet bij stuk houden door de meerderheid is het signaal dat we antidiscriminatie en recht op sexuele voorkeur hoog in het vaandel dragen extra sterk geworden.

Lees verder “Best Belangrijk Zo Europa”

Er zijn dagen dat ik erg veel door de stad fiets. Meestal erg leker.

Zo ook vandaag. Prachtig strak herfstweer met veel zon.

Op de heenweg had ik haast en was ik zo onverstandig om te vinden dat de snelste route over de Wallen ging. Stom, want daar heeft niemand haast, rijden auto’s langzaam, lopen voetgangers op straat en heeft iedereen aandacht voor andere zaken dan het verkeer. Als je dan ook nog probeert even snel iets telefonisch af te handelen, is dat niet de meest geslaagde combinatie.

Op de terugweg had ik helemaal geen haast en ruim de tijd om van Nemo naar Slotervaart te fietsen. Lekker onspannen en wat is Amsterdam toch mooi fietsend in het zonnetje, de herfstkleuren op straat en weerspiegelend in het water.

Het was niet voor het eerst en het zal ook vast de laatste keer niet zijn, dat ik zo juist op de fiets weer even trots ben op het feit dat ik voor deze stad werk.

Lees verder “Haast, Tijd en wat een mooie stad”

Vanmiddag mocht ik samen met een aantal anderen de voorstellen voor het Fonds Lokale Initiatieven beoordelen.

Hoewel ik vanuit mijn werk natuurlijk heel vaak voorstellen beoordeel en er onder mijn verantwoordelijkheid heel wat geld ingezet wordt, vind ik het altijd heel feestelijk om in een beoordelingscommissie te zitten en ook om mee te werken aan het antwoord op de vraag welke projecten met geld gehonoreerd worden.

Het levert wel een stapel leeswerk op, maar erg leuk leeswerk. Alle indieners doen hun best om aan te tonen wat de maatschappelijke meerwaarde is van hun ICT toepassing, veel enthousiasme en ondertussen heel wat uitleg over wat er technisch mogelijk is en hoe de toepassing ook op anderen overdraagbaar is.

Als lid van de commissie word je ook gevraagd een lijstje te hebben van de projecten die je het meest ziet zitten.

Dat lijstje had ik in wel mijn hoofd, maar ik vind het veel leuker om in uitwisseling van argumenten en invalshoeken met de andere commissieleden tot een standpunt te komen.

De discussie over de voorstellen vond ik dan ook erg leuk en leidde bij mij in een aantal gevallen ook tot bijstelling van mijn eerdere voorkeur. Twee projecten die ik vanaf de eerste lezing heel geslaagd vond, vonden brede bijval bij de rest van de commissie……..Maar over de uitslag wordt door anderen gecorrespondeerd.

Wellicht geen middagje “core business” activiteiten, maar wel erg nuttig, leuk en leerzaam.

Lees verder “Beoordelingscommissie”

Helaas, helaas… morgen begint het werk weer. Ik zit dus al de hele avond tot over mijn oren in de stukken. Morgen weer veel staven met belangrijke onderwerpen als Veiligheidsbeleid, Handhaving, antwoord op de Algemene Beschouwingen van de Raad, Wet op de Kinderopvang en nog zo wat.

De stukken lagen er vrijdag al, maar ik kies ervoor om het weekend pas op zondagavond tot werkmoment te laten komen.

De rest van het weekend genoot ik nog lekker van het vakantiegevoel.

Vrijdag ons jongste nichtje op logeerpartij. Naast frietjes en ander lekker eten, lieten wij haar als onpartijdig buitenstaander de mooie nieuwe speeltuin op het Cremerplein toetsen.

Ze was tevreden.

Zaterdag goot het van de regen, wij blij dat we in het kader van de logeerpartij een uitje naar TunFun hadden gepland, “binnen buiten spelen”. Dat was weer erg geslaagd.

Beide ouders, zoals heel veel ouders daar, zaten letterlijk en figuurlijk langs de zijlijn de zaterdagskrant te spellen, terwijl de kinderen zich door alle speelgelegenheden heenwurmden.

Na drie uur verblijf was de verontwaardiging over het vertrek toch nog groot.

Lees verder “Weer aan het werk”

Extra voordeel van de herfstvakantie is, dat ik ook langer kan sporten dan tijdens een gewone werkweek. De drie kwartier die ik er normaal voor heb, is niet genoeg voor een lekkere sauna na afloop of voor het echt doortrainen. Deze week kon ik naar hartelust Roeien, lopen en fietsen, buik, arm, been en rugspieren pesten en vooral ook veel zwemmen, en dacht daarbij in onze nieuwe sportclub, waar ik kruipend en zonder jas naar toe kan, toch wel het nieuwste van het nieuwste gevonden te hebben.

Een bezoek aan de sportafdeling van Harrods liet zien dat het toch nog luxer kan.

Maar ik heb vooralsnog helemaal geen behoefte aan gamen tijdens het sporten. Ik geniet van het feit dat ik tijdens mijn ochtendsport naar het ochtendnieuws van de NOS en RTL4 kan kijken.

Lees verder “Gadgets en sport”