Den Haag Vandaag…maar morgen?

“Mam, gaat het kabinet nu vallen”?

Deze vraag aan het begin van de avond, was moeilijk te beantwoorden.

De vervolgvraag over de positie van D66 na gisteravond ging ook niet helemaal soepel.

 

“Ik vind dat D66 er uit moet stappen na het verlies gisteren en het weinig lonkend perspectief van de komende periode”, gaf ik als antwoord.

“Ja maar Mam, jij bent niet objectief, jij wilt gewoon dat dit kabinet valt”, kreeg ik terug.

Oops, ijzersterke oppositie vanuit mijn eigen nageslacht. Het weerwoord had ik wel, alhoewel ik eerlijk genoeg een kern van waarheid in de aanval van mijn zoon niet zal ontkennen.

Ik ben wel toe aan een Ander Nederland en ik vond Femke Halsema toch een gevoelige zenuw blootleggen. Maar goed, ook ik heb een onuitputtelijke fantasie.

 

Mijn eerdere weerwoord werd vanavond heftig gevoed toen ik naar Nova/Den Haag Vandaag keek.

Als je zwak staat, is soms een interessante vraag waar die zwakte uit voortkomt: komt die vanuit sterke inhoudelijke oppostie van anderen, of zit de zwakte in je eigen betoog of collectieve geloofwaardigheid.

Politieke TV was vanavond echt genieten op dat punt, met een mooie mix van sterke en zwakke oppositie en ook zwak eigen betoog in mijn beleving.

Beroemd en herkenbaar?

Een tijdje geleden poseerde ik voor de tentoonstelling Stadsgezichten.

Dat was ontzettend leuk om te doen, alhoewel de zoekgesprekken met de kunstenares zo af en toe wel wat dichtbij kwamen, maar dat was een onmisbaar onderdeel geloof ik en ook dat was een mooi proces.

Ik ging met veel plezier naar de opening en vond wat Nike de Jeu gemaakt had erg mooi en op abstracte manier ook heel herkenbaar. Dat omdat we tijdens het poseren veel gepraat hebben en zij ook veel heeft uitgelegd over hoe zij schildert en waarom.

Tijdens de tenstoonstelling hoorde ik veel mensen zeggen dat ze het schilderij erg mooi vonden. De argeloze voorbijganger had alleen niet meteen in de gaten dat ik het was die daar op het schilderij stond.

Vandaag kreeg ik een mailtje van S.A.K. waarin ze melding maakten van de website waarop alle Stadsgezichten bewaard waren. Ik ben dus te bezichtigen.

Heel leuk om er zo nog iets van terug te zien.

 

Information overload

In mijn hoofd, op mijn agenda:

Diverse mailtjes beantwoorden

Stukje voor de Kwakersstraat 3 bedenken

Stukje over werkbezoek aan Epe afgelopen dinsdag

Stukje over onze jongerenwandeling van gisteren

Stukje over Boomplantdag bij Kinderkookcaf

Gekozen burgemeester verworpen

Wetsvoorstel gekozen burgemeester verworpen. In de loop van de avond werd duielijk dat er wel toezeggingen gedaan werden om ciritici tegemoet te komen, heeft niet geholpen

Net vers. Wat er nu gaat gebeuren is nu nog gissen. Het verlies van de kroonjuwelen, het laatse wat D66 nog had als je er cynisch naar kijkt. Ik ben benieuwd hoe zij dit evalueren en wat dat betektent voor hun geloof in de huidige regering.

Nu maar even TV kijken dus.

Om van te smullen

 

Bij elke school die we in Zweden bezochten, kregen de leerlingen tussen de middag een warme maaltijd met onveranderlijk een keur aan rauwkost en melkprodukten.

De Zweedse overheid probeert de kinderen gezond te houden en dit voedingsprogramma helpt daar enorm bij (alhoewel ik na een week schoolbezoek en lunch op school toch echt een kilo aangekomen was, maar ik sportte de hele week dan ook niet).

Alle kinderen eten warm op school en bijna alle werkende ouders eten ook op hun werk warm.

De wijze waarop kinderen en leerkrachten daar tijdens de lunch samen aan tafel zaten, sprak me erg aan.

Tja

Ik had graag nog wat geschreven, maar ja……..

Dit lag er bij thuiskomst op me te wachten.

En Ja: ik heb het allemaal gelezen.

Kwijt

Mijn stukjes van donderdag en vrijdag zijn even in cyberspace verdwenen, net als de reacties uit die periode. Het lijkt bij mijn webhoster te liggen, maar ja die geeft natuurlijk niet thuis in het weekend.

Ik hoop dat ik het nog kan achterhalen.

Mis

Er lijkt iets mis met mijn server.

Rommeltje.

Ik doe mijn best het weer te herstellen

Ruimte in Zweden

Het Zweeds onderwijs systeem is wezenlijk anders dan het onze. Dat begint al bij de centrale overheid. Niet alleen trekt die een aanmerkelijk hoger percentage van het BNP uit voor onderwijs, ze sturen ook heel anders. Het leerplan zoals dat door de overheid wordt vastgesteld is heel dun en bevat hele globale eisen aan de scholen. Het leerplan is in aantal pagina’s nog niet een kwart van onze maandelijkse circulaire van het ministerie.

In hoge mate is dit overheidssysteem gebaseerd op vertrouwen in het onderwijsveld. De scholen vertalen de landelijke richtlijnen zelf in een jaarplan en worden daarbij maar amper gehinderd door landelijke wetgeving en controle.

Veel van de bevoegdheden van het ministerie, dat heel klein is, zijn doorgedecentraliseerd naar de lokale overheid, die op haar beurt ook redelijk globale kaders aangeeft.

Dat is toch even wat anders dan bij ons.

Het vraagt veel van de directeur van een school, maar geeft ook veel meer ruimte dat wij ons kunnen voorstellen. Het praten met directeuren die deze ruimte invullen is dus ook heel inspirerend. Zij zeggen zelden ik moet (van overheid of gemeente), maar vaak ik wil.

Tsunami op school

Opeens een hele directe confrontatie met de harde werkelijkheid.

Dit wisten we allemaal uit de krant, maar bij ons schoolbezoek van dinsdag kwam dit even heel hard binnen.

De school die we vandaag bezochten lag midden in een welvarende buurt van Stockholm. Veel mensen waren met de kerstvakantie in het buitenland.

Droeve oogst van deze school na de Tsunami: drie leerlingen overleden, 17 leerlingen die na de kerstvakantie familieleden kwijt waren en